Każda widoczna deformacja, szczególnie w obrębie twarzoczaszki jest ogromnym problemem nie tylko dla dziecka, ale również dla jego rodziców i najbliższych. Ważne jest jak najszybsze zdiagnozowanie problemu, by nie dopuścić do rozwinięcia się powikłań.

Kraniosynostoza (craniosynostosis) jest to stan nieprawidłowego ograniczenia objętości czaszki, spowodowany przedwczesnym zarośnięciem szwów czaszkowych. Występuje z częstością około 1 na 2000 żywych urodzeń dzieci. Może występować jako wada izolowana, bądź jako składowa zespołu wad wrodzonych.

U dzieci zdrowych mózg rośnie we wszystkich kierunkach w sposób równomierny, natomiast w przypadku kraniosynostozy, w której jeden, bądź więcej szwów przedwcześnie zarasta, uniemożliwiony zostaje proporcjonalny wzrost tkanki mózgowej. Rozwija się więc ona silniej w stronę, gdzie nie ma ucisku i tym samym przyczynia się do deformacji tego obszaru twarzoczaszki. Czaszka przybiera wówczas różne, niejednokrotnie dziwaczne kształty (np. wąska podłużna głowa, głowa trójkątna), co jest ogromnym problem nie tylko zdrowotnym, ale i psychologicznym dla rosnącego dziecka i jego rodziców, opiekunów. Kształt czaszki i nazwa kraniosynostozy będzie uzależniona od szwu, który przedwcześnie zarasta (np. kraniosynostoza strzałkowa, wieńcowa). Najczęściej schorzenie dotyczy jednego ze szwów czaszkowych.

Przyczyny

Czaszka dziecka zbudowana jest z pięciu kości, połączonych ze sobą za pomocą szwów. Prawidłowo szwy zarastają z momentem zakończenia wzrostu tkanki mózgowej. Natomiast w przypadku kraniosynostozy szwy zarastają w ciągu kilku miesięcy od urodzenia, a nawet są już zarośnięte przy porodzie. Przyczyny tego stanu nie są do końca poznane. Wymienia się następujące przyczyny mogące mieć w tym udział:

• genetyczne;
• wady wrodzone (np. zespół Saethre-Chotzena, zespół Crouzona, zespół Aperta);
• zaburzenia metaboliczne;
• narażenie na czynniki szkodliwe (palenie papierosów, spożywanie alkoholu, czy stosowanie narkotyków podczas ciąży).