Diagnostyka

Prócz wywiadu zebranego z matką i badania fizykalnego dziecka, do pełnej diagnostyki wykonuje się badania obrazowe twarzoczaszki (USG, RTG, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny), aby uwidocznić dokładne warunki anatomiczne powstałej deformacji.

Leczenie

Ważne jest wczesne rozpoznanie tego stanu, by zapobiec rozwinięciu się powikłań, głównie wynikających ze wzrostu ciśnienia środczaszkowego, wodogłowia i powikłań ocznych.

Leczenie jest operacyjne, a w zależności od stopnia deformacji struktur kostnych oraz innych zmian w obrębie twarzoczaszki, przeprowadza się jeden, bądź kilka zabiegów. Operacja powinna być wykonana jak najszybciej. Polega zwykle na nadaniu czaszce prawidłowego kształtu (wycina się część kości, modeluje, ustawia w odpowiednim ułożeniu itd.). Rodzaj zabiegu dobierany jest indywidualnie do warunków występujących u każdego pacjenta. Zwykle, jeśli nie ma innych dodatkowych schorzeń, dziecko jest szybko zdiagnozowane i w odpowiednim czasie zoperowane, wraca do normalnego życia.

Jeśli zauważysz u twojego dziecka jakiekolwiek niepokojące Cię objawy, związane z kształtem jego czaszki, zapytaj o nie swojego lekarza; on zbada dziecko i oceni czy są powody to niepokoju.