Zapytaj o szkołę...

W naszym zainteresowaniu rozwojem dziecka nie może zabraknąć z nim rozmów o szkole. Jest to jeden z najważniejszych obszarów życia malucha, który dostarcza mu dużo pozytywnych bodźców (poznaje rówieśników, uczy się postaw prospołecznych, rozwija inteligencję i wiedzę o świecie), ale też i stresujących momentów (konflikty z innymi dziećmi, trudności w nauce, nadmierne oczekiwania, niedostatki wiedzy, bądź problemy wieku rozwojowego: ADHD, dysleksja, dysortografia). Rozmów tych nie można ucinać na poziomie pytania o stopnie i postępy w nauce, ale powinny także uwzględniać trud jaki wkłada dziecko w osiąganie celów, atmosferę wśród rówieśników, jego zainteresowania (co lubi, czego nie lubi, w jakich zajęciach bierze chętnie udział, czego się boi, w czym oczekuje pomocy od rodzica). Warto pamiętać, że nadmierne oczekiwania jakie stawia się dziecku, szczególnie te niedostosowane do jego możliwości, są źródłem negatywnych doznań.
W wiedzy o szkolnych postępach dziecka powinniśmy także uwzględnić stanowisko jego pedagoga – niezwykle cenna w profilaktyce i leczeniu depresji u dzieci jest wymiana informacji między rodzicem i nauczycielem. O rozpoznaniu depresji u pociechy powinno się zawsze poinformować szkołę, umożliwi to zapewnienie małemu pacjentowi dostosowanych do aktualnych potrzeb i warunków nauczania (mniejsze klasy, specjalne grupy terapeutyczne, indywidualny tok nauczania).

Leki na smutek

U dzieci i adolescentów leki przeciwdepresyjne są dopuszczalną formą leczenia. Ich zastosowania wymagają ciężkie postacie zaburzenia, z nasilonymi myślami i tendencjami samobójczymi, samookaleczeniami, współistniejącymi innymi zaburzeniami (np. zaburzeniami lękowymi, uzależnieniami), trudnościami w adaptacji do warunków zewnętrznych (zachowania agresywne, niemożność kontynuowania edukacji, alienacja). Najczęściej stosowaną grupą preparatów są inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (np. sertralina, fluoksetyna, fluwoksamina) w dawkach mniejszych niż dawki terapeutyczne dla dorosłych. Pierwsze efekty leczenia obserwuje się po około 6 tygodniach podawania leku.

Depresja u dzieci i młodzieży jest realnym problemem. Może dotyczyć małoletnich ze wszystkich sfer społecznych. Nieleczona odbija się niekorzystanie na całościowym rozwoju dorastającego człowieka. Kluczową rolę w profilaktyce i wczesnym rozpoznaniu jej symptomów odgrywa najbliższe otoczenie.