Drgawki gorączkowe złożone (stanowią około 1/5 wszystkich drgawek gorączkowych). Charakterystyczne cechy tych drgawek to:

• czas trwania dłuższy niż 15 minut;
• są ogniskowe, czyli drgawki nie obejmują całego ciała, a jedynie jego określone regiony;
• w przeciwieństwie do drgawek prostych mogą nawrócić w ciągu 24 godzin.

Aby uznać drgawki gorączkowe za złożone, musi wystąpić choć jedna z wymienionych cech. Wskazana jest wówczas hospitalizacja i diagnostyka takiego dziecka.

Diagnostyka

Dokładny wywiad z rodzicami lub opiekunami, którzy widzieli napad drgawek, ale też dokładny wywiad rodzinny jest bardzo istotnym elementem dalszej diagnostyki. W przypadku hospitalizacji dziecka (głównie przy drgawkach gorączkowych złożonych) wykonuje się badania laboratoryjne (np. poziomy elektrolitów, glukozy, amoniaku, morfologię krwi, badanie moczu), badania obrazowe (tomografia komputerowa, czy rezonans magnetyczny głowy) oraz EEG. Badanie płynu mózgowo-rdzeniowego powinno wykonać się u wszystkich dzieci, u których mamy choć minimalne podejrzenie neuroinfekcji (np. zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych).

Leczenie

Najważniejsza jest profilaktyka napadów drgawek gorączkowych poprzez:

• profilaktykę zakażeń;
• leczenie chorób wywołujących gorączkę;
• obniżanie gorączki u dziecka (zarówno metodami fizycznymi jak chłodne okłady oraz poprzez podawanie leków przeciwgorączkowych, np. paracetamol).

Do przerwania napadu drgawek podaje się doodbytniczo diazepam. Nie stosuje się innych leków przeciwdrgawkowych celem profilaktyki napadów gorączkowych. W bardzo rzadkich przypadkach może być jednak uzasadnione ich stosowanie podczas gorączki u dziecka, ale o tym zadecyduje lekarz.

Bardzo ważna jest prawidłowa edukacja rodziców, a przede wszystkim nauczenie ich odpowiedniego obniżania gorączki (leki, okłady). Mogą bowiem dzięki swojemu postępowaniu uchronić dzieci przed wystąpieniem drgawek.