Przejściowa regresja

Może się zdarzyć tak, że dziecko na tę zupełnie nową dla siebie sytuację zareaguje regresją do wcześniejszych faz rozwojowych. Objawić się to może: powrotem do ssania kciuka, potrzebą zasypiania przy rodzicach, domaganiem się karmienia z butelki, albo moczeniem łóżka mimo tego, że wcześniej opanowało już trening czystościowy. W ten sposób maluch informuje o trudnościach w pogodzeniu z emocjami oraz o potrzebie silniejszego kontaktu z rodzicami – jest to swoista reakcja obronna. W takiej sytuacji nie wolno dziecka strofować, karcić, czy krytykować. Na jego niepokój trzeba reagować bliskością fizyczną, spokojem wewnętrznym, poświęcić mu więcej niż do tej pory czasu i ułatwiać uzewnętrznienie emocji (mówić o swoich uczuciach i zachęcać do opowiadania o tym, co ono czuje). Nie należy jednakże dać się wciągnąć w swoistą rozgrywkę z dzieckiem, kiedy tego typu reakcje będą służyły do manipulowania rodzicem.

Nie obiecuj – informuj

Rodzice porwani emocjonalnym impulsem, będą zapewne ulegać pokusie obiecywania, jak to wspaniale będzie, gdy niemowlę zawita w domu (że starsze dziecko wreszcie będzie miało z kim się bawić, chodzić na spacery, budować piaskowe zamki itd.). O ile intencje takich komunikatów są zazwyczaj szczere, o tyle w starciu z rzeczywistością (której przecież nie możemy przewidzieć) mogą u jedynaka powodować rozczarowanie. Okaże się bowiem, że niemowlę potrzebuje nagle dużo więcej opieki ze strony rodziców, często płacze, jeszcze nie umie się bawić, nie można mu przeszkadzać gdy śpi itd. Zamiast sprzedawać obietnice jak słodkie cukierki, korzystniej jest tłumaczyć, że: maluch na początku jest słaby i bezbronny, dlatego mama będzie się nim opiekować; że będzie musiał poczekać aż urośnie; że na początku nie umie się bawić, ale później będą mogli razem wychodzić na place zabaw. Mama musi także przygotować jedynaka na czas jej pobytu w szpitalu (np. zacząć go oswajać z obecnością innych domowników, uczyć zabawy w pojedynkę, pokazywać jak planować czas), tak by dziecko nie poczuło się odrzucone. Nie można dopuścić do tego, aby dowiedziało się o tym w ostatniej chwili.