Jak rozpoznać pleśniawki?

Pleśniawki to białe grudki występujące na powierzchni błony śluzowej jamy ustnej. Mogą formować się w skupiska, przypominając swoim wyglądem zsiadłe mleko. Lokalizują się zarówno na wewnętrznej powierzchni policzków, pod językiem, czy na podniebieniu. Jeśli za pomocą gazy zetrzemy biały nalot, wówczas odsłania się rumieniowe, czasem krwawiące podłoże. U pacjentów zakażonych HIV często dochodzi do powikłań pleśniawek, w postaci uszkodzenia błony śluzowej górnych dróg oddechowych i przełyku.

Jak to leczyć?

Z leków stosuje się miejscowo działające środki przeciwgrzybiczne zawierające np. nystatynę, amfoterycynę lub imidazol. Zwykle pędzluje się nimi miejsca zmienione. Można również stosować płyny do płukania odkażające jamą ustną. Podczas leczenia pleśniawek warto zwrócić uwagę na występowanie czynników predysponujących. Być może ich wyeliminowanie zmniejszy nasilenie lub nawrotowość pleśniawek.

A co z dziećmi?

Najbardziej narażone na występowanie pleśniawek są noworodki (szczególnie w 5-6 dniu życia), ponieważ ich układ odpornościowy nie potrafi sobie radzić z grzybami. Noworodki często zarażają się Candidą podczas porodu, przy przechodzeniu przez kanał rodny matki, a także poprzez kontakt z innymi zarażonymi noworodkami lub poprzez styczność z zarażonymi przedmiotami (smoczki, butelki). U dzieci w starszym wieku pleśniawki występują już rzadko (zwykle po długotrwałym leczeniu antybiotykami lub lekami immunosupresyjnymi).

U dzieci pleśniawki są dosyć rozlegle. Zmiany mogą obejmować jednocześnie: policzki, podniebienie, język, dziąsła; a w ciężkich przypadkach również gardło, przełyk, a nawet oskrzela. Mogą utrudniać im połykanie, a przy rozległych zmianach upośledzać również oddychanie.