Słowa i gesty

Nawet najsilniejsze związki międzyludzkie mogą ulec nadwątleniu, gdy przechodzą próbę odległości i czasu. Racjonalne pobudki przykrywają psychiczne i fizyczne straty (brak poczucia bezpieczeństwa, bliskości, ciągłości relacji, miłości fizycznej), ale ich nie wypełniają. W takich momentach siłę dają drobne gesty, pamięć o wspólnych momentach, rozmowy o prozaicznych zdarzeniach (które przecież budują codzienność), mówienie o tym, jakie trudności napotyka rodzina pod nieobecność jej członka. Bycie blisko to zachowywanie w pamięci osób bliskich, to przywoływanie nieobecnych w rozmowach oraz utrzymywanie ich pozytywnego, ale realnego wizerunku (szczególnie ważne dla dzieci). To również wspólne planowanie wolnego czasu z uwzględnieniem potrzeb obu stron (tych którzy wyjechali i tych którzy czekają na ich powrót).

Emigracja z pewnością jest niełatwą próbą dla rodziny. Może nieść pozytywne i negatywne skutki. Od członków rodziny wymaga przewartościowania wielu podejść, przejęcia części obowiązków, nierzadko wyrzeczeń (każdej ze stron). Decyzja o wyjeździe powinna być przemyślana i przedyskutowana w gronie najbliższych, to umożliwi uniknięcie wielu spornych kwestii.