Gdy do rodzinnego życia wprowadza się dziecko cały świat staje na głowie. Wiadomość o ciąży, planowanie porodu, pierwsze tygodnie obecności malucha - myśli zaczynają krążyć wokół tych tematów. Rodzina skupia uwagę na ciężarnej kobiecie, jej zdrowiu i potrzebach. Ona sama zaś zaczyna się fizycznie i psychicznie przygotowywać na przyjście dziecka.

Przed przyszłymi rodzicami otwiera się nowy rozdział, pełen wzruszeń i szczęśliwych momentów, ale też pełen wyzwań i trudności, z którymi będą musieli się zmierzyć. Kobieta oczekująca narodzin doświadcza tej nowej sytuacji w szczególny sposób. Zdarza się, że prezentuje skrajnie różne reakcje emocjonalne i zachowania odbiegające od dotychczasowych. Może doświadczać lęków i wątpliwości, których otoczenie nie jest świadome. Jednym z poważniejszych problemów dotykających kobietę w tym momencie jej życia jest depresja.

Depresja u kobiet w okresie przed i poporodowym jest zjawiskiem przemilczanym. Bliscy kobiet ciężarnych zazwyczaj nie dostrzegają problemu, a i same kobiety ukrywają przed nimi tę bolesną tajemnicę.

Gdzie jest granica, czyli w którym momencie podejrzewać depresję

Gdy kobieta jest smutna, wątpi w swoje możliwości i odczuwa stany irytacji, nie oznacza jeszcze że cierpi na depresję. Przez dziewięć miesięcy przechodziła burzę hormonów, zmiany nastroju, przyrosty wagi i inne dolegliwości przypisane ciąży. Martwiła się o przyszłość i zdrowie swojego dziecka, a jednocześnie nierzadko pełniła równolegle różne społeczne role. Jej ciało przechodziło metamorfozę, a otoczenie nakładało na nią dodatkowe oczekiwania (by dbała o stan zdrowia, chodziła na badania, radośnie oczekiwała momentu porodu). Może zatem czuć się fizycznie i psychicznie wyczerpana.