Siła wyobrażeń...

Czy można przywołać spokój ducha w każdej chwili? Choć to brzmi nieprawdopodobnie, to można nauczyć się wyciszać, wyłączać na chwilę z tego co nas otacza. Pod tym względem pomocne mogą być wskazówki terapeutów behawioralnych, dotyczące ćwiczeń relaksujących. W momencie szczególnego napięcia warto zastosować kilka prostych zabiegów:

• przywołać w myślach miejsce, w którym czujemy się bezpiecznie, wygodnie, takie które szczególnie lubimy – ze wszystkimi jego szczegółami np. kolorem tapet jeśli to pokój, zapachem kwiatów, światłem przeszywającym kopułę lasu;
• powoli zagłębiać się w tych wyobrażeniach, pozwalając na swobodny przepływ obrazów;
• równocześnie kontrolować oddech – każdy wdech i wydech niech będzie spokojny, głęboki, a rytm oddechu dostosowany do potrzeb;
• postarać się co jakiś czas napinać i rozluźniać poszczególne grupy mięśni (np. ud, łydek), skupiając na pojawiającym się stanie odprężenia.

Ćwiczenie takie warto powtarzać, istnieje wtedy duże prawdopodobieństwo, że nauczymy się stopniowo wyciszać, wprowadzać myśli w stan spokoju i relaksować ciało. Zdarzają się jednakże sytuacje, gdy emocje biorą górę nad nami, z jakiegoś względu nie znajdują ujścia, powodują spustoszenie wewnątrz psychiki, odcinają od wielu wymiarów życia (np. złość, która nie znalazła sposobu rozładowania, czy lęk, który prowadzi do izolacji). Wtedy koniecznością staje się sięgnięcie po pomoc specjalisty. Najczęściej jest to pomoc psychologa lub psychoterapeuty, dzięki których fachowej wiedzy i doświadczeniu osoba uczy się nazywać stany emocjonalne, radzić sobie z nimi, szukać alternatywnych wyjść.

Spokój jako stan psychiczny często mylony jest z czynnikami zewnętrznymi – ciszą, samotnością, brakiem problemów. Tymczasem spokój jest stanem ducha, jest pogodzeniem z emocjami i wyborami, jest formą akceptacji siebie i otaczającego świata.