Depresja wśród dzieci i młodzieży nie jest mitem. Jest coraz częstszym problemem rzucającym cień na beztroski obraz dzieciństwa, powodującym, że dziecko doznaje realnego cierpienia, a jego rodzice szukają pomocy wśród specjalistów z różnych dziedzin.

Depresja należąca do kręgu zaburzeń afektywnych (czyli zaburzeń emocji) zatacza coraz szersze kręgi, nie oszczędzając także dzieci. Niesie ze sobą cierpienie psychiczne oraz kładzie się cieniem na beztroskim czasie dzieciństwa. Nieleczona niekorzystanie wpływa na rozwój fizyczny oraz psychiczny małego pacjenta, a w skrajnych przypadkach pociąga za sobą groźne konsekwencje w postaci prób i śmierci samobójczych.

Biorąc pod uwagę fakt nieco innego podłoża zaburzenia u dzieci (przeważającego wpływu czynników zewnętrznych – środowiska rodzinnego, szkoły, rówieśników) niż u dorosłych, leczenie małych pacjentów również charakteryzuje się odmienną specyfiką. Szczególną rolę w terapii depresji u dzieci i młodzieży odgrywa najbliższe otoczenie.

Patrz, słuchaj, rozmawiaj...

Dzieci na etapie przedszkolnym i wczesnoszkolnym nie potrafią precyzyjnie nazywać doświadczanych przez siebie emocji, są bowiem na początku długiej drogi rozwoju społecznego, psychicznego i fizycznego, który im to umożliwi. Nie oznacza to jednak, że ich nie doświadczają. Najnowsze badania naukowe donoszą, że objawy depresyjne mogą pojawiać się już u niemowląt. W tych pierwszych latach życia to otoczenie musi zauważyć niepokojące symptomy u dziecka (patrz: część 1 artykułu o depresji u dzieci). Obserwacja jaką powinni podjąć rodzice, wymaga od nich cierpliwości, czasu i wrażliwości na subtelne nawet zmiany w zachowaniu dziecka. Ważnym jest, aby opiekunowie interesowali się doświadczeniami malucha, jego postawą wobec kolegów z przedszkola lub szkoły, wymieniali informacje z pedagogiem, lekarzem rodzinnym oraz pozostałymi członkami rodziny (np. dziadkami, rodzeństwem). Czas poświęcony na wspólny spacer, zabawę lub naukę, nie tylko umożliwia nawiązanie bliskiej więzi (brak emocjonalnych więzi jest jedną z najczęściej wymienianych przyczyn depresji), ale też daje wgląd w to jak dziecko widzi otaczającą rzeczywistość i jak się w niej odnajduje.