Nowe oblicze związku, jak to przetrwać?

Jeśli na depresję choruje twój partner lub partnerka wasz związek zapewne przechodzi trudną próbę. Objawy jakie towarzyszą depresji mogą u ciebie wywoływać skrajne emocje. Głęboki smutek może udzielać się, powodując, że i ty stracisz chęci do działania lub nadzieję na zmianę sytuacji. Mogą pojawić się napady irytacji i złości o to, że właśnie twój partner/partnerka doświadcza tej choroby. Trudno także zaakceptować wycofanie emocjonalne i brak bliskości fizycznej. Zapewne niejednokrotnie zaczniesz się obarczać odpowiedzialnością za to co was spotkało, bądź miewać myśli o wycofaniu się ze związku. Są to naturalne reakcje na warunki fizycznego i psychicznego przeciążenia. Masz do nich prawo. Pamiętaj jednak, że to co się dzieje z bliską ci osobą, jest efektem choroby, którą przy odpowiednim leczeniu można opanować. Pacjent cierpiący na depresję oddala się od swojej rodziny nie dla tego, że przestała mu być bliska ale dlatego, że smutek jakiego doznaje zamyka go jakby pod kloszem, a obniżona samoocena sprawia, że nie czuje się godny uczucia. To co możesz zaproponować, a co z pewnością pomoże w terapii, to zaangażowanie i okazywana bliskość. To ogromny wkład w proces leczenia.

Myśli i tendencje samobójcze

Boisz się, że bliska ci osoba może popełnić samobójstwo? Zgłaszała myśli samobójcze, bądź manifestowała zachowaniem, że jest do tego zdolna? To sytuacja, którą powinieneś uznać za alarmową! Pamiętaj o mitach jakimi obrósł temat samobójstwa. Podejmij rozmowę, zaproponuj wsparcie. Nie bój się pytać o myśli samobójcze, ani o przyczyny dla których chce pozbawić się życia. Twoje pytania nie zwiększają ryzyka popełnienia samobójstwa. Nie zostawiaj tej osoby samej! Zaangażuj pozostałe osoby z otoczenia do opieki nad nią. Jeśli uznasz, że sytuacja jest zagrażająca, sięgnij po pomoc psychologa, psychiatry, bądź psychoterapeuty.

Drobiazgi mają swoją moc

Przypomnienie o zażyciu pigułki, zmotywowanie do wizyty u psychoterapeuty, spacer, wyjście do kina, wspólne uczestniczenie w drobnych zajęciach codziennych, nagradzanie postępów w terapii, miłe gesty, bądź słowa. Te drobiazgi mają ogromne znaczenie. Odbudowują nadszarpnięte kryzysową sytuacją więzi i pozytywnie wzmacniają terapię.