Amnezja – definicja, przyczyny, różnicowanie

Amnezja (niepamięć) to całkowita lub częściowa niezdolność do przypomnienia sobie faktów (amnezja wsteczna), bądź zapamiętania świeżego materiału (amnezja następcza). Przejściowa niepamięć może pojawić się w każdym wieku. Szczególnie często u młodych dorosłych. Może być ona wynikiem urazu mózgu, przejściowego niedokrwienia, ataku padaczkowego, niektórych leków (np. barbituranów), chorób nowotworowych centralnego systemu nerwowego oraz przyczyn psychiatrycznych takich jak: zaburzenia stresowe pourazowe, zaburzenia dysocjacyjne (zaburzenia przebiegające z dezorganizacją zachowania, oddzieleniem emocji od myśli oraz funkcji cielesnych), niekiedy po zabiegach elektrowstrząsowych oraz w przewlekłym uzależnieniu od alkoholu. Co istotne w zaburzeniach amnestetycznych świadomość pozostaje niezaburzona. Nagłe zaburzenia pamięci wymagają zawsze pilnej diagnostyki (badań laboratoryjnych oraz obrazowych mózgu).

Zaburzenia pamięci związane z otępieniem

Otępienie charakteryzuje postępujące w czasie upośledzenie funkcji poznawczych (myślenia abstrakcyjnego, rozwiązywania zadań, mowy, liczenia, uczenia się) na czele z pamięcią. Zazwyczaj początkowo towarzyszące otępieniu zaburzenia pamięci mają charakter trudności w zapamiętywaniu świeżych informacji - np. nowych adresów, złożonych informacji, nazwisk, miejsc pozostawienia drobnych przedmiotów. Proces postępuje w czasie. W skrajnych przypadkach doprowadzając do znacznego upośledzenia codziennego funkcjonowania.

Spośród różnych przyczyn otępienia najczęściej spotyka się: chorobę Alzheimera, otępienie o podłożu miażdżycowym, chorobę Parkinsona, uzależnienie od alkoholu, zapalenie mózgu o podłożu wirusowym, bakteryjnym lub grzybiczym, wodogłowie normotensyjne, choroby endokrynologiczne (niewydolność/ nadczynność przytarczyc, niewydolność/nadczynność kory nadnerczy, otępienie w przebiegu przewlekłej dializoterapii).