W stale wydłużającym się za sprawą zdobyczy technicznych życiu, niejednokrotnie doświadczamy śmierci kogoś z naszego otoczenia - członków rodziny, przyjaciół, znajomych.

Prawdopodobieństwo tego, że będziemy musieli pożegnać bliską osobę, wzrasta wraz z wiekiem.

Niezależnie od odwiecznego marzenia o nieśmiertelności nasze ciało i ciała naszych bliskich są nadal nietrwałe, podlegają procesom starzenia, chorobom i wreszcie śmierci. Utrata znaczącej w naszym życiu postaci nieodzownie wiąże się z etapem żałoby. Jest to okres potrzebny do pogodzenia się z odejściem, starcia ze sprzecznymi, bardzo silnymi emocjami i ponownego, stopniowego „wychodzenia na powierzchnię” (czyli podejmowania nowych działań i nawiązywania kolejnych, zaangażowanych relacji międzyludzkich).

Reakcja żałoby – w jakich sytuacjach może się pojawić?

Zazwyczaj o żałobie myślimy w kontekście straty bliskiej osoby (szczególnie jeśli ta dotyczy rodzica, dziecka, przyjaciela), ale nie możemy zapominać także o innych sytuacjach przynoszących głęboki smutek i żal. Podobnie silnie reakcje, jak te gdy umiera członek rodziny, mogą pojawić się w wyniku: rozwodu, separacji w związku, odosobnienia (np. pobytu w więzieniu), utraty znaczącego stanowiska pracy, a nawet narządu (odjęcie piersi w wyniku mastektomii, odczuwane może być jako wewnętrzna strata części siebie, po której pojawia się głęboki smutek). Ważne jest, aby mieć w świadomości takie szczególne zdarzenia i rozumieć siłę reakcji, występujących po ich pojawieniu się.