Koszmary senne (sny koszmarne, koszmarne mary nocne) są udziałem dużej części społeczeństwa. Doświadczają ich zarówno dorośli jak i dzieci. Są to fantazje senne, niosące jednoznacznie negatywne emocje: lęk, wstręt, wstyd, złość. Przypadają na fazę snu REM (sen z szybkim ruchem gałek ocznych). Przebudzony w takim momencie człowiek, dokładnie pamięta śnione obrazy.

Koszmary senne mogą ustępować samoistnie lub utrzymywać się długo, czyniąc wypoczynek mało efektywnym. Prowadzają też do wyczerpania psychicznego i fizycznego. Marginalizowanie koszmarów i spychanie ich na drugi plan nie służy walce z nimi. Tymczasem istnieją skuteczne sposoby radzenia sobie z tym problemem.

Koszmary – czym są?

Koszmary mogą pojawiać się zarówno jako pojedynczy objaw, jak również wchodzić w skład obrazu zaburzeń takich jak: zespół stresu pourazowego, psychoza, czy zespół abstynencyjny. Uważa się, że koszmary nocne mogą być efektem niemożności poradzenia sobie z trudnymi do zaakceptowania emocjami, konfliktami wewnętrznymi, przeżyciami związanymi z zagrażającymi zdrowiu lub życiu sytuacjami. Oznacza to, że wszystkie przeżycia, których nie jesteśmy w stanie przyjąć i przetworzyć za dnia, przenikają w obszar fantazji sennych i tam podlegają próbom porządkowania. Im trudniejsze, dotkliwsze i bardziej stresujące, tym większy trud dla pracującej we śnie świadomości.

Nawracający charakter koszmarów sennych sugeruje duży opór przed włączeniem nieakceptowanych treści w obszar świadomy (np. emocji złości na bliską osobę, poczucia zagrożenia jakiego doświadczyliśmy podczas wypadku, choroby, lęku przed stratą czegoś cennego w życiu itd.) oraz niewydolność mechanizmu snu przy próbie ich opracowania (oznacza to, że podczas snu osoba doświadczająca koszmarnych fantazji, nie jest w stanie znaleźć skutecznego rozwiązania).