Stale wydłużająca się (za sprawą osiągnięć nauki) średnia przeżycia sprawia, że możemy pełniej cieszyć się danym nam czasem. Jednocześnie narażeni jesteśmy na choroby, które prawdopodobnie nie rozwinęłyby się u nas w młodszym wieku. Takim problemem zdrowotnym, bezsprzecznie związanym z późnym wiekiem jest otępienie (zaburzenia funkcji poznawczych), a wśród różnych jego przyczyn najczęstsza – choroba Alzheimera.

Dla osoby która, nie miała styczności z pacjentem, cierpiącym na ów typ otępienia, bądź nie stanęła przed wizją takiego rozpoznania, trudno będzie sobie wyobrazić tę chorobę; podstępną i nieodwracalnie odbierającą wszystko, co świadczy o tożsamości człowieka.

Otępienie: czym jest? jak się objawia? jakie są jego przyczyny?

Otępieniem nazywamy znaczne pogorszenie funkcji poznawczych (kojarzenia, orientacji, koncentracji, mowy, liczenia), na czele z pamięcią (krótkotrwałą i długotrwałą), które przyczynia się do upośledzenia funkcjonowania (w pracy, w relacjach towarzyskich, w czynnościach dnia codziennego) i trwa co najmniej 6 miesięcy. Oceny funkcjonowania pacjenta dokonuje się przede wszystkim na podstawie dokładnie zebranego od niego i jego bliskich wywiadu (lekarz będzie pytał o to jaką pracę podejmował, jak sobie radził z czynnościami codziennymi, jaki był dotąd poziom jego wiedzy, zainteresowań, kontaktów towarzyskich itd.) oraz za pomocą różnego rodzaju testów (min. MMSE – jest to krótka skala oceny stanu psychicznego, w czasie której pacjent musi powtórzyć kilka prostych poleceń, narysować rysunek, zapamiętać odpowiednie słowa).

Choroba Alzheimera choć najczęstsza (odpowiada za 60% przypadków otępienia) nie jest jedyną możliwą przyczyną pogorszenia funkcji poznawczych. Do innych możliwych należą także: zmiany naczyniowe w mózgu (powodujące mikroudary), choroba Picka (charakteryzuje się apatią, bądź odhamowaniem psychicznym – dowcipkowaniem, nadmierną erotyzacją, obniżonym krytycyzmem), wodogłowie normotensyjne, nowotwory mózgu, niewydolność wątroby, bądź nerek, powikłania niektórych chorób zakaźnych (w diagnostyce choroby Alzheimera podstawą jest wykluczenie powyższych stanów chorobowych).