"Krytyczne chwile" – czyli jak rozmawiać z dzieckiem o jego zamiarach samobójczych

Każdy przypadek, gdy dziecko lub nastolatek wypowiada myśli samobójcze lub wykazuje tendencje w tym kierunku, należy traktować poważnie i ze zrozumieniem. Dziecko musi odczuć, że problemy z jakimi się do nas zgłasza, są dla nas równie istotne jak dla niego. Rozmowa z dzieckiem na ten temat może mu bardzo pomóc. Dlatego warto kierować się poniższymi wskazówkami.

 

 

• Czas, jaki poświęcisz dziecku na rozmowy i wspólne zabawy, jest najlepszym momentem na zorientowanie się w jego sytuacji. U młodszych dzieci podczas zabawy można wykorzystać rysunki, bajki, kukiełki, za pomocą których dziecko będzie mogło opowiedzieć o swoich emocjach. Dzieci starsze oczekują poważnego traktowania, zatem rozmowa z nimi nie powinna mieć charakteru zabawy.
• Pozwól dziecku na okazywanie emocji – smutku, złości, zniechęcenia. Nie oceniaj i nie trywializuj jego zachowań.
• Nie bój się pytać o to, czy dziecko myślało o śmierci, bądź robiło coś w tym kierunku (u dzieci młodszych zastosuj proste pytania np.: "czy chciałeś się skrzywdzić?", "czy myślałeś o tym, że mógłbyś nie żyć?", "czy jesteś smutny?"; starsze dzieci możesz zapytać bezpośrednio: "czy myślałeś o popełnieniu samobójstwa", "jak chciałeś rozwiązać swoje problemy?").
• Uzyskaj informacje jak i kiedy chciało dokonać próby samobójczej.
• Zapytaj czemu chciało "pozbawić się życia", takie pytanie może ujawnić skrywane problemy.
• Problemy, o których mówi dziecko, nawet jeśli dla ciebie trywialne, dla niego mogą być trudne do zniesienia. Wysłuchaj tych skarg, zaproponuj pomoc, porozmawiaj o możliwościach rozwiązania.
• Bądź dla dziecka oparciem, postaraj się mu uświadomić, że może liczyć na twoją wiedzę i doświadczenie życiowe, ale nie okazuj w tym względzie wyższości.
• Zaangażuj otoczenie dziecka do niesienia wsparcia i troskliwszej opieki (np. rozmowy z pedagogiem, nawiązanie kontaktu z przyjaciółmi dziecka, poinformuj resztę rodziny).
• Sięgnij po fachową pomoc, jeśli uznasz, że sytuacja jest zagrażająca (możesz się zwrócić o pomoc do psychologa, psychiatry, lekarza pediatry, pedagoga).

Te proste reguły mogą uchronić przed dramatycznymi zdarzeniami.

Samobójstwo wśród dzieci i młodzieży to realny problem. Można mu skutecznie zapobiegać. By to jednak było możliwe, trzeba stale podnosić poziom wiedzy na jego temat.