Problem, który można skutecznie leczyć

Pacjenci z zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym często przeżywają swoje cierpienia w samotności. Obawiają się opowiedzieć o nękających objawach, ze względu na ich szczególny charakter. Obwiniają się za treść natrętnych myśli, a przymusowe czynności maskują, tak by nie dostrzegło ich otoczenie (co bywa trudne i często skazuje ich na izolację). Tymczasem nerwicę natręctw można skutecznie leczyć, zastosowanie farmakoterapii w połączeniu z psychoterapią daje 60 do 80 % skuteczności. Istotne jest to, aby wiedzieć, że od szybkości diagnozy i wdrożenia leczenia zależy, czy zaburzenie przejdzie w postać przewlekłą.

Farmakoterapia – udowodnioną skuteczność w leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych stwierdzono w przypadku leków przeciwdepresyjnych, szczególnie tych które wybiórczo działają na układ serotoninowy, np. SSRI (selektywne inhibitory wychwytu serotoniny) – citalopram, sertralina. Pierwsze efekty ich działania ujawniają się zazwyczaj po 2 do 4 tygodniach, natomiast pełny efekt terapeutyczny po 6 do 8 tygodni.

Psychoterapia – istnieją różne modele psychoterapeutyczne możliwe do zastosowania w tym typie zaburzeń, jednakże najlepsze efekty osiąga się przy zastosowaniu psychoterapii poznawczo-behawioralnej. Psychoterapia ta umożliwia rozpoznanie, podważenie i przemianę istniejących dotąd u pacjenta, nieprawidłowych (dysfunkcyjnych) przekonań.

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne są częstą przyczyną zgłaszania się pacjentów do psychiatry. Od momentu pojawienia się pierwszych symptomów do czasu postawienia diagnozy mija przeważnie 11 lat. Przez ten czas pacjenci doświadczają cierpienia, wycofują się z aktywności zawodowej i życia społecznego. Wczesna diagnoza i podjęcie leczenia umożliwia im opanowanie objawów i powrót do prawidłowej aktywności.