Jak ważną ostrzegawczą rolę pełni ból, zdają sobie sprawę rodzice dzieci chorych na analgezję wrodzoną. Zupełne zniesienie czucia bólu - jakie u nich występuje, nierzadko kończy się poważnymi urazami, oparzeniami, złamaniami, a także brakiem reakcji w sytuacjach, gdy wewnątrz organizmu rozwija się patologiczny proces.
Zwykliśmy ból kojarzyć z obszarem ciała i to właśnie ciału przypisywać funkcje modulujące ból. Tymczasem, jak się okazuje na podstawie badań naukowych, ból jest reakcją złożoną, w której niezwykle istotną funkcję pełni obszar psychiki. Być może to, w jaki sposób reagujemy na ból, jak silnie odczuwamy jego dotkliwy charakter, jakiej pomocy potrzebujemy, zależy właśnie od sfery emocjonalno-poznawczej.
Czym jest ból?
Ból jest subiektywnym, przykrym doznaniem zmysłowym i emocjonalnym, wywołanym rzeczywistym lub potencjalnie zagrażającym uszkodzeniem tkanek. Bodźce bólowe docierają do zakończeń nerwowych, rozsianych w całym organizmie, stamtąd nerwami do rdzenia kręgowego, a z niego szlakami przesyłane są do mózgu (za rejestrowanie bólu i modelowanie odpowiedzi na niego odpowiada układ limbiczny oraz kora nerwowa). Sam bodziec jest tylko sygnałem uruchamiającym złożoną machinę reakcji (neurologicznych, endokrynologicznych, emocjonalno-poznawczych). Najczęstszy podział bólu (w oparciu głównie o czynnik czasowy) wyróżnia ból ostry (zazwyczaj o znacznym natężeniu, utrzymujący się do trzech miesięcy) oraz ból przewlekły (uporczywy, wolno płynący, o w miarę stałym natężeniu, utrzymujący się powyżej trzech miesięcy).
Wszystkie artykuły w Serwisie DomenaZdrowia.pl mają wyłącznie cel edukacyjno-poznawczy i w żadnym wypadku zawarte w nich wskazania nie mogą zastąpić wizyty lekarskiej czy uznanej metody leczenia. W przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.
Administrator Serwisu nie ponosi żadnej odpowiedzialności z powodu wykorzystania informacji zawartych w Serwisie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego artykułu