Wady te mogą mieć wpływ na naszą wymowę, a także na nasz wygląd. Bronią ortodonty w walce z tymi nieprawidłowościami, są aparaty ortodontyczne. Dzieli się je na:

• Aparaty ruchome – czyli takie, które nie są trwale przytwierdzone do zębów i można je w każdej chwili wyciągnąć. Służą one do korekcji wad w momencie, kiedy trwa jeszcze wzrost kości szczęk. Umożliwiają prawidłowe ustawienie zębów dzięki rozbudowie wyrostków zębodołowych, czyli można je zastosować tylko u dzieci. Warunkiem powodzenia leczenia jest noszenie tych aparatów w ustach przez co najmniej 14-16 godzin na dobę.
• Aparaty stałe – czyli trwale przytwierdzone do zębów – to one są najbardziej kojarzone z ortodoncją. Ich główną zaletą jest ciągłe działanie ze stałą siłą, co zapewnia im najbardziej efektywną pracę. Ten typ aparatu mogą nosić zarówno dorośli, jaki i dzieci; jedynym warunkiem jest wyrżnięcie się stałych zębów. Składają się z metalowych pierścieni, cementowanych najczęściej na zębach trzonowych lub kłach oraz zamków, które w zależności od użytego do ich produkcji materiału, dzielimy na:
  • metalowe,
  • estetyczne (wykonane z porcelany),
  • samoligaturujące (metalowe lub estetyczne zawierające w sobie mechanizm zatrzaskowy, służący mocowaniu łuku, bez użycia dodatkowych elementów).

Zamki mocowane są do zębów za pomocą specjalnego kleju, który wiąże pod wpływem naświetlania. Zamki i pierścienie stanowią zaczepy dla części pracujących aparatu, czyli łuków, ligatur, które mogą być metalowymi drucikami lub elastycznymi gumkami. Ich zadaniem jest przymocowanie łuku do zamka. Wyciągi, czyli specjalne elastyczne gumki, zaczepia się w odpowiedni sposób pomiędzy górnym, a dolnym aparatem.