Znieczulenie nasiękowe – pozwala na pełne pozbawienie czucia w żądanej okolicy (obejmuje najczęściej 1-2 sąsiednie zęby oraz śluzówkę w ich okolicy). Polega na ostrzyknięciu środkiem znieczulającym danego miejsca. Używane jest przy leczeniu wszystkich zębów w szczęce oraz przednich zębów żuchwy (przy usuwaniu zębów, leczeniu kanałowym, a także leczeniu zachowawczym).

Znieczulenie przewodowe – polega na ostrzyknięciu środkiem znieczulającym pnia nerwu (który może się znajdować dosyć daleko od okolicy, którą chcemy znieczulić), pozwala wyłączyć odczuwanie bólu na dużym obszarze. Dzięki niemu możliwe jest bezbolesne przeprowadzenie rozległych zabiegów chirurgicznych w każdej okolicy jamy ustnej. Ze względu na uwarunkowania anatomiczne jest stosowany z wyboru przy wszelkich działaniach w okolicy zębów trzonowych zlokalizowanych w żuchwie.

Znieczulenie śródwięzadłowe – polega na podaniu (przy pomocy specjalnych strzykawek) pod wysokim ciśnieniem środka znieczulającego bezpośrednio do szpary ozębnowej. Pozwala na wyłączenie czucia w okolicy tylko jednego zęba. Ma zastosowanie w stomatologii zachowawczej.

Znieczulenie śródkostne – rodzaj znieczulenia nasiękowego, który polega na bezpośrednim podaniu środka znieczulającego do istoty gąbczastej kości, otaczającej ząb. Pozwala to na ominięcie blaszki zbitej, będącej przeszkodą dla środka znieczulającego w dotarciu do nerwu w tradycyjnych technikach nasiękowych. Ciśnienie i ilość podawanego środka jest precyzyjnie regulowana przez elektroniczne sterowniki. Technika najbardziej przydatna w leczeniu zachowawczym i endodontycznym (kanałowym) zębów.

Leki stosowane w znieczuleniach

Stosuje się różne środki znieczulające, a jednym z najstarszych jest lignokaina. Ze względu na jej wysoką toksyczność i skłonność do powodowania reakcji alergicznych, szukano innych bardziej skutecznych i bezpieczniejszych środków. Obecnie najczęściej stosuje się mepiwakainę i atrykainę. Aby przedłużyć efekt ich działania podaje się środki obkurczające naczynia (L-noradrenalinę), przez co wydłużony zostaje czas wchłaniania środka znieczulającego do krwi.