W zależności od stanu ogólnego pacjenta z przewlekłą niewydolnością nerek i jego aktualnych parametrów, hemodializę powtarza się kilka razy w tygodniu (zwykle 2-3 razy) i trwa ona po kilka godzin (zwykle 4-6 godzin). Przeprowadzana jest ona w warunkach szpitalnych, stąd jednym z mankamentów tej terapii, są ciągłe dojazdy do stacji dializ. Ale jak sami pacjenci podają, dla wielu z nich jest to też szansa na zawarcie nowych znajomości, wymienienie doświadczeń dotyczących choroby, gdyż spędzają razem po kilka godzin w samej stacji dializ, a czasem również w samochodzie transportującym.

Dializa otrzewnowa

Jest to zabieg, który podobnie jak hemodializa w miarę swoich możliwości ma na celu usunięcie toksycznych produktów przemiany materii z krwi pacjenta. Polega na wymianie toksyn pomiędzy płynem dializacyjnym, a otrzewną czyli naturalną błoną wyścielającą jamę brzuszną i narządy w niej się znajdujące. Proces ten polega na cyklicznym wprowadzaniu przez cewnik (założony do jamy brzusznej) odpowiedniego dla danego pacjenta płynu dializacyjnego i następnie jego usuwanie po upływie określonego czasu. Do przeprowadzenia takiej dializy potrzebny jest pojemnik z płynem dializacyjnym, dreny, cewnik do jamy brzusznej oraz tzw. cykler (urządzenia do automatycznej dializy otrzewnowej), który nie jest konieczny, ale zwiększa skuteczność takiej dializy. Zaletą tego typu dializ jest fakt, iż po odpowiednim przeszkoleniu bliskich, może być przeprowadzana u pacjenta w domu. Niestety nie wszyscy pacjenci kwalifikują się do tego typu leczenia.