Rodzaje kamieni nerkowych

Kamienie nerkowe w przeważającej liczbie przypadków zawierają wapń (u około 60% chorych). Zwiększone jego wydalanie z moczem (ponad 7,5 mmol/dobę) może być skutkiem nadmiernego wchłaniania w przewodzie pokarmowym, wzmożonego uwalniania z kości oraz nieprawidłowego wchłaniania zwrotnego w cewkach nerkowych. Sytuacje te mogą mieć miejsce w przypadku przedawkowania witaminy D, nadczynności przytarczyc, stosowania niektórych leków oraz w rozsiewie nowotworowym do kości.

Nakładające się na nieprawidłowy metabolizm wapnia zaburzenia w przemianie kwasu szczawiowego, prowadzą do pojawienia się najczęstszych postaci złogów w drogach moczowych, do których należą kamienie zbudowane ze szczawianu wapnia oraz szczawianu i fosforanu wapniowego.

Innym, nieco rzadziej występującym rodzajem złogów (około 10%) są kamienie moczanowe. Powstają one w sytuacji nadmiernego wydalania kwasu moczowego, zakwaszenia moczu (pH poniżej  7,0) oraz znacznego jego zagęszczenia. Sytuacjom takim sprzyjają wrodzone defekty enzymatyczne przemiany białek, dna moczanowa, choroby nowotworowe leczone chemioterapeutykami oraz utrata wody z organizmu na skutek wysokiej gorączki, biegunek czy wymiotów.

Bakteryjne zakażenie dróg moczowych często sprzyja powstawaniu kamieni struwitowych, czyli złogów zbudowanych z fosforanu magnezowo-amonowego. W wyniku rozkładu przez bakterie mocznika do amoniaku, pH moczu wzrasta do wartości zasadowych (ponad 7,0), sprzyjając w ten sposób tworzeniu się złogów.

Oprócz wyżej wymienionych, w moczu mogą wytrącać się także inne substancje takie jak cytryniany czy ksantyny. Jednakże kamienie z nich zbudowane należą do rzadkości i są efektem różnych bloków metabolicznych