Zabieg litotrypsji czyli ESWL to rozbijanie kamieni moczowych za pomocą fali uderzeniowej, która generowana jest poza organizmem. Urządzenie zwane litotryptorem rozbija złogi na drobne fragmenty, które później mogą być wydalone z organizmu drogą mikcji. Zabieg trwa około godziny i wykonuje się go przeważnie w trybie ambulatoryjnym w lekkim znieczuleniu i sedacji. Skuteczność tej metody uzależniona jest od struktury i wielkości kamienia oraz substancji z jakiej jest zbudowany. Najlepiej kruszą się kamienie moczanowe oraz złożone ze szczawianu wapnia, najtrudniej cystynowe. Złogi o wielkości ponad 1,5 cm wymagają zwykle powtarzania zabiegu. Metoda ta przeciwwskazana jest u kobiet w ciąży, osób z zakażeniem dróg moczowych oraz w przypadku zwężenia występującego poniżej kamienia, które uniemożliwiłoby wydalenia rozkruszonych elementów.

Przezskórna nefrolitotrypsja (PCNL) jest zabiegiem polegającym na usunięciu kamieni z układu kielichowo-miedniczkowego nerki lub górnego odcinka moczowodu przy pomocy nefroskopu, umieszczonego w nerce poprzez przetokę, wytworzoną specjalną igłą. Skuteczność takiego postępowania zależy od wielkości kamienia – dla niedużych złogów (do około 2cm średnicy) wynosi ponad 90%. Jednym ze wskazań do PCNL jest tak zwana kamica odlewowa czyli stan, w którym kamień wypełnia całą miedniczkę nerkową, niczym jej gipsowy odlew. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu w warunkach szpitalnych. Zwykle po zabiegu wymagana jest kilkudniowa hospitalizacja.