Diagnostyka łagodnego przerostu prostaty
Każdy mężczyzna zgłaszający się do lekarza z powodu zaburzeń w oddawaniu moczu zostanie poddany dokładnym badaniom, poprzedzonym wywiadem lekarskim. Wywiad ten uwzględnia częstość, objętość oraz zaburzenia w oddawaniu moczu, oceniane za pomocą IPSS (International Prostatic Score System), czyli kwestionariusza określającego skalę problemu. Ponadto ważne są informacje dotyczące ewentualnych problemów w życiu intymnym np. problemów z erekcją (wzwodem).
Kolejnym elementem diagnostyki gruczołu krokowego jest badanie per rectum (palcem przez odbytnicę), polegające na ocenie konsystencji, powierzchni, nieprawidłowości w budowie, a także bolesności prostaty. W przypadku rozrostu łagodnego gruczoł jest powiększony, sprężysty i o gładkiej powierzchni. Jego bolesność przemawia za zapaleniem, natomiast występowanie nierównej powierzchni i zróżnicowanej spoistości za rakiem.
Badania laboratoryjne mają na celu ocenę funkcji nerek (poziom mocznika i kreatyniny), badanie ogólne moczu oraz oznaczenie poziomu antygenu PSA. PSA to specyficzny antygen dla prostaty (ang. prostate specyfic antigen), którego poziom w warunkach prawidłowych wacha się w granicach od 0 do 4 ng/ml. Jego wzrost powyżej 10 ng/ml powinien być sygnałem, do wprowadzenia szczegółowej diagnostyki w kierunku raka stercza. Niestety nie jest to marker specyficzny dla nowotworu złośliwego, a podniesienie jego wartości może wystąpić w innych schorzeniach prostaty, jak stany zapalne i łagodny przerost gruczołu, a także po niektórych badaniach (per rectum, biopsja) i zabiegach na prostacie.
Wszystkie artykuły w Serwisie DomenaZdrowia.pl mają wyłącznie cel edukacyjno-poznawczy i w żadnym wypadku zawarte w nich wskazania nie mogą zastąpić wizyty lekarskiej czy uznanej metody leczenia. W przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.
Administrator Serwisu nie ponosi żadnej odpowiedzialności z powodu wykorzystania informacji zawartych w Serwisie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego artykułu