Uroflowmetria to badanie pomagające określić siłę strumienia moczu oraz stopień utrudnienia w jego odpływie. Jest to badanie dość proste w trakcie oceniające przepływ moczu w czasie. Warunkiem prawidłowego wykonania tego badania jest oddanie co najmniej 150 ml moczu. U zdrowych mężczyzn wyniki pomiarów wynoszą średnio około 10ml/s a czasami nawet ponad 15ml/s.

Bardzo dobrym badaniem jest USG przezbrzuszne, dzięki któremu można ocenić stan dróg moczowych, nerek, a także ocenić ewentualny stopień zalegania moczu w pęcherzu.

Badaniem potwierdzającym diagnozę oraz różnicującym poszczególne przyczyny problemów „natury męskiej” jest przezodbytnicze badanie USG wraz z biopsją gruczołu krokowego. Badanie to nie jest wykonywane u wszystkich chorych. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w badaniu per rectum oraz przy podwyższonych wartościach PSA jest to metoda diagnostyki z wyboru, dzięki której można zróżnicować charakter zmiany, określić jej ewentualne położenie oraz pobrać fragmenty gruczołu do badania histopatologicznego. Dopiero wynik badania histopatologicznego potwierdza lub wyklucza proces nowotworowy, ewentualnie wskazując inne rozpoznanie.

Leczenie

Sposób postępowania w łagodnym przeroście prostaty zależy od stopnia nasilenia dolegliwości i komfortu życia mężczyzny. Decyzja o wyborze metody leczenia powinna być podjęta przez lekarza, ale akceptowalna przez pacjenta. W przypadku mężczyzn bez objawów, u których przypadkowo wykryto powiększenie gruczołu nie wskazujące na proces złośliwy, można nie wdrażać leczenia, okresowo kontrolując poziom PSA oraz wielkość i powierzchnię gruczołu badaniem per rectum uzupełnionym badaniem USG.

Leczenie farmakologiczne podejmuje się u osób z niewielkimi lub umiarkowanymi dolegliwościami, szczególnie w początkowym etapie choroby. Ponadto metoda ta zalecana jest również u młodych mężczyzn, a także u osób nie zgadzających się na zabieg operacyjny lub będących w stanie, nie pozwalającym na przeprowadzenie zabiegu operacyjnego.