Czynniki ryzyka wystąpienia raka jądra:

• wnętrostwo (niezstąpienie jądra) – prawidłowo jądro zstępuje do moszny najwcześniej w 7 miesiącu życia płodowego, a najpóźniej do końca pierwszego roku życia. Brak jednego lub obu jąder w mosznie stwierdza się u 3-5% noworodków płci męskiej;
• rak jądra u ojca lub brata;
• wcześniej występujący rak drugiego jądra;
• różne zespoły obojnactwa;
• niepłodność.

Na jakiej podstawie ustala się rozpoznanie?

Na początku lekarz przeprowadza dokładny wywiad i badanie fizykalne, w którym stwierdza powiększone, twarde jądro. Podstawowym badaniem w diagnostyce raka jądra jest badanie ultrasonograficzne (USG). Oznacza się również tzw. markery nowotworowe w surowicy krwi (alfa-fetoproteina, gonadotropina kosmówkowa, dehydrogenaza mleczanowa). Wzrost stężenia gonadotropiny kosmówkowej (beta hCG) jest przyczyną ginekomastii (powiększenia gruczołów piersiowych u mężczyzn) i przemawia za zaawansowanym procesem nowotworowym. Najczęściej niezbędne jest przeprowadzenie zabiegu wycięcia jądra razem z guzem, a następnie zbadanie pobranego materiału pod mikroskopem przez histopatologa. Na tej podstawie ustala się ostateczne rozpoznanie. Badania obrazowe takie jak: ultrasonografia jamy brzusznej, tomografia komputerowa, badanie radiologiczne klatki piersiowej wykonuje się w celu diagnostyki ewentualnych przerzutów.