Ponadto niezbędne jest przeprowadzenie wielu badań laboratoryjnych i obrazowych, które muszą zostać dołączone do wniosku. Należą do nich:

• grupa krwi oraz czynnik Rh (choć jego zgodność nie jest wymagana);
• badania immunologiczne (antygeny HLA, obecność przeciwciał antylimfocytowych, PRA);
• morfologia krwi, aktywność enzymów wątrobowych (AST, ALT, GGTP), poziom bilirubiny, cholesterolu, trójglicerydów, białka całkowitego oraz albumin, protrombiny, parathormonu oraz antygenu PSA u mężczyzn powyżej 40 roku życia;
• badania wirusologiczne w kierunku wirusowego zapalenia wątroby typu B i C oraz HIV;
• USG nerek i pęcherza moczowego;
• badanie bakteriologiczne moczu;
• współczynnik GFR (przesączania kłębuszkowego) jeżeli dana osoba kwalifikowana jest przed rozpoczęciem leczenia dializami;
• EKG, Echo serca, RTG klatki piersiowej, USG dopplerowskie tętnic biodrowych;
• USG jamy brzusznej, gastroskopia, badanie na obecność krwi utajonej w kale;
• badanie ginekologiczne, cytologia, mammografia lub USG piersi u kobiet;
• badanie laryngologiczne i stomatologiczne.

Powyższe dane są na bieżąco aktualizowane, a badania okresowo powtarzane. Aby jak najlepiej przygotować biorcę do transplantacji, czasami niezbędne jest skonsultowanie takiej osoby przez wielu specjalistów z różnych dziedzin (np. kardiologa, urologa, neurologa i innych).

Istnieją dwa zasadnicze warunki, których spełnienie jest niezbędne, aby osoba oczekująca na przeszczep, mogła dostać „nową” nerkę. Są to:

1. zgodność głównych grup krwi dawcy i biorcy,
2. ujemny wynik próby krzyżowej, wykluczającej obecność przeciwciał w surowicy biorcy, przeciwko limfocytom dawcy.