Problem ten zwykle jest najszybciej diagnozowany w przypadku niemowląt, gdyż rodzice są ich najlepszymi obserwatorami i reagują na każdą zauważoną nieprawidłowość u swojego dziecka.

Dla dorosłych mężczyzn jest to często temat wstydliwy, więc zwlekają z wizytą u lekarza, a tymczasem to właśnie u nich wodniak może okazać się całkiem poważnym problemem.

Wodniak jądra (hydrocele testis) jest to nagromadzenie płynu przesiękowego między blaszkami osłonki jądra. Rozróżniamy dwie podstawowe grupy wodniaków: wrodzone i nabyte.    

Wodniak wrodzony

Rozpoznawany w okresie noworodkowym, niemowlęcym lub dopiero dziecięcym.

Związany jest zwykle z fizjologicznym procesem zstępowania jądra do moszny, kiedy to przemieszczające się jądro pociąga za sobą tzw. wyrostek pochwowy otrzewnej. U części chłopców pozostaje on otwarty przez pewien okres życia i umożliwia przepływanie płynu z jamy otrzewnej, pomiędzy blaszki osłonki jądra – jest więc przyczyną powstania wodniaka. Mówimy wówczas o tzw. wodniaku komunikującym, który może zmieniać swoje rozmiary w zależności od ruchliwości chłopca i pozycji w jakiej przebywa. Zwykle podczas dalszego rozwoju dziecka wyrostek ów ulega zamknięciu, a wodniak samoistnie się wchłania. Tak więc w większości przypadków wodniaka pozostawia się więc pod obserwacją, a o ewentualnej konieczności zabiegu operacyjnego (zwykle nie wcześniej niż po 2 roku życia dziecka), decyduje chirurg. Wrodzony wodniak jądra zwykle jest bardziej problemem kosmetycznym niż zdrowotnym i zwykle nie wpływa na czynność jąder. W diagnostyce różnicowej tego typu zmiany należy brać pod uwagę przepuklinę pachwinowo-mosznową.