Uszkodzenia rdzenia kręgowego
Zaburzenia w funkcjonowaniu dolnych dróg moczowych mogą być również skutkiem nieodwracalnych uszkodzeń na poziomie rdzenia kręgowego, gdzie znajdują się rdzeniowe ośrodki, kontrolujące oddawanie moczu (poziom S2-S4). Urazy kręgosłupa będące następstwem: skoków do wody, upadków z wysokości, czy wypadków komunikacyjnych prowadzą niejednokrotnie do zaburzeń, związanych z procesami gromadzenia i oddawania moczu. Szok rdzeniowy, który występuje zaraz po urazie, charakteryzuje się:
W przypadku dróg moczowych objawia się to głównie: atonią (zniesieniem napięcia mięśni) i arefleksją (zniesieniem odruchów) pęcherza oraz brakiem uczucia jego wypełnienia. Dochodzi do zatrzymania moczu oraz powiększenia się pęcherza do bardzo dużych rozmiarów, co może prowadzić do nieodwracalnych zmian w górnych drogach moczowych i w samym pęcherzu moczowym. Wczesne odprowadzenie moczu zapobiega powikłaniom oraz sprzyja późniejszej rehabilitacji. Wczesna rehabilitacja dróg moczowych wprowadzana jest po około dwóch tygodniach i polega na regularnym opróżnianiu pęcherza za pomocą cewnika mniej więcej co 4 godziny. Pozwala to na wykształcenie odruchu zastępczego.
Niekontrolowaną czynność pęcherza moczowego, która jest efektem procesu rehabilitacji, można próbować opanować przy pomocy stymulacji okolicy nadłonowej lub kroczowej, opukując lub drażniąc w tym miejscu skórę. U osób, u których ze względu na zakres uszkodzenia nie jest możliwy powrót zastępczej funkcji wypieracza, wprowadzane są ćwiczenia, ułatwiające opróżnianie pęcherza za pomocą tłoczni brzusznej oraz nauka samocewnikowania się.
Po ustąpieniu szoku rdzeniowego, który może trwać od kilku dni do kliku tygodni zwykle przeprowadzane jest badanie urodynamiczne. Dzięki niemu można określi stopień dysfunkcji pęcherza zarówno w fazie jego napełniania, jak również podczas mikcji oraz wdrożyć skuteczne postępowanie terapeutyczne. W celu zapobieżenia zalegania moczu spowodowanego podpęcherzową przeszkodą w postaci porażonych, obkurczonych zwieraczy z dobrym skutkiem stosowane są leki blokujące receptory α-adrenergiczne jak: fenoksybenzamina, prazosyna czy tamsulosyna.
U osób z uszkodzeniem rdzenia kręgowego często pojawia się również hiperrefleksja wypieracza, spowodowana brakiem hamującego wpływu ośrodków nerwowych, znajdujących się powyżej uszkodzenia. W efekcie mięsień wypieracz kurczy się już przy niewielkim wypełnieniu pęcherza moczowego, co skutkuje częstym, niekontrolowanym oddawaniem moczu w niewielkich ilościach. Ponadto hiperrefleksja jest przyczyną wzrostu ciśnienia wewnątrzpęcherzowego, które przenosząc się na górne drogi moczowe, sprzyja ich zakażeniom, prowadzącym do stopniowego uszkadzania miąższu nerek. Hiperrefleksja może być skutecznie leczona farmakologicznie za pomocą tzw. środków cholinolitycznych jak: oxybutynina, propiveryna, trospium czy tolterodyna.
Dodatkowo u osób tych niezwykle istotna jest profilaktyka powikłań, z których najczęstszymi są nawracające zakażenia układu moczowego oraz kamica moczowa.
Oprócz wyżej wymienionych zaburzeń, nieprawidłowości w procesie gromadzenia i oddawania moczu mogą towarzyszyć wielu innym chorobom, z których najczęstsze to: cukrzyca, amyloidoza czy zespół Guillain-Barre.
Wszystkie artykuły w Serwisie DomenaZdrowia.pl mają wyłącznie cel edukacyjno-poznawczy i w żadnym wypadku zawarte w nich wskazania nie mogą zastąpić wizyty lekarskiej czy uznanej metody leczenia. W przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.
Administrator Serwisu nie ponosi żadnej odpowiedzialności z powodu wykorzystania informacji zawartych w Serwisie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego artykułu