Przyczyny zespołu nerczycowego

Zespół ten może rozwinąć się zarówno u dzieci jak i dorosłych. Wśród chorób go wywołujących wyróżnia się:

• pierwotne glomerulopatie (choroby kłębuszków nerkowych):
  • błoniaste kłębuszkowe zapalenie nerek,
  • submikroskopowe kłębuszkowe zapalenie nerek,
  • błoniastorozplemowe kłębuszkowe zapalenie nerek,
  • mezangialne kłębuszkowe zapalenie nerek,
  • ostre kłębuszkowe zapalenie nerek;
• wtórne glomerulopatie wywołane m.in.:
  • cukrzycą, toczniem rumieniowatym układowym, zespołem Sjögrena, skrobiawicą, układowym zapaleniem naczyń, reumatoidalnym zapaleniem stawów, ziarnicą złośliwą;
  • zakażeniami wirusowymi (WZW B i C, HIV);
  • zakażeniami bakteryjnymi (gruźlica, kiła);
  • lekami, np.: ryfampicyną, allopurynolem, niesterydowymi lekami przeciwzapalnymi;
  • zatruciem metalami ciężkimi;
• wrodzone glomerulopatie: wrodzony zespół nerczycowy typu fińskiego i zespół Alporta.

Objawy zespołu nerczycowego

Pacjenci cierpią przede wszystkim z powodu ciastowatych obrzęków tkanki podskórnej i przesięków do jam ciała (przesięk do jamy brzusznej to wodobrzusze, które może być przyczyną dolegliwości bólowych brzucha, nudności, wymiotów, utraty apetytu; natomiast przesięk do opłucnej wywoływać może duszność). Poza tym nerczyca objawiać się może:

• obrzękami wokół oczu (czasem jest to pierwszy widoczny objaw u dzieci);
• pienieniem się moczu;
• bladą skóra (wskutek obrzęków tkanki podskórnej);
• żółtakami powiek (żółte grudki powstające na powiekach przy znacznej hiperlipidemii);
• zmniejszeniem ilości wydalanego moczu;
• nadciśnieniem tętniczym;
• osłabieniem i zmęczeniem;
• zaburzeniami procesu wzrastania u dzieci;
• a w długotrwałym zespole nerczycowym – niedożywieniem.