Kokaina – jeszcze do niedawna w Polsce była mało popularna wśród młodzieży, natomiast obecnie jest bardziej dostępna (globalizacja, UE) i stosunkowo niedroga w porównaniu do cen w innych krajach europejskich – ok.. 200 zł/gram (dla porównania: 1 g marihuany kosztuje 25-30 zł, 1 tabletka Ecstasy ok. 10 zł, 1 g amfetaminy to koszt ok. 40 zł). Kokaina bywa przyjmowana na wiele sposobów: w postaci proszku wdychana przez nos lub wcierana w dziąsła i język, palona w postaci kuleczek w papierosie; rzadziej jako iniekcje dożylne.

Zażycie tzw. „działki” kokainy powoduje najpierw euforię (trwa ona przez ok. 30 minut), a następnie bardzo silne uczucia: wewnętrznej siły i motywacji, słuszności działania i niezwykłej pewności siebie, podniecenia seksualnego i poczucia wyższości nad innymi. Towarzyszy temu jednocześnie brak zmęczenia, odczuwania głodu lub przykrych wrażeń. Oznaki wskazujące na dłuższe stosowanie kokainy to: nadmierna aktywność ruchowa, rozszerzone źrenice, agresywność, zaczerwieniony nos i dziąsła, katar. Naszą czujność powinno wzbudzić znalezienie przy nastolatku takich przedmiotów jak: biały proszek w folii czy sreberku, igły, strzykawki, rurki do wdychania oparów.

W ostatnim czasie problemem na skalę krajową stały się tzw. „dopalacze”. Stoiska i kioski, w których można nabyć substancje skryte pod enigmatyczną nazwą dopalaczy, wyrastają w kolejnych miastach jak grzyby po deszczu, a brak konkretnej ustawy mającej uregulować dostępność tych substancji sprawia, iż ich dystrybutorzy czują się bezkarni. Na pytanie o bezpieczeństwo stosowania tych środków tłumaczą się, iż przeznaczone są one do celów kolekcjonerskich, a nie do np. palenia, wdychania czy przyjmowania w jeszcze inny sposób. Jednak największe niebezpieczeństwo tkwi w nieznajomości tak naprawdę składników owych dopalaczy oraz ich wpływie na organizm. Nawet jeśli pozornie nie wywołują one żadnych negatywnych skutków krótkoterminowych, na dłuższą metę z pewnością nie wpływają pozytywnie i leczniczo.