Oparzenia skórne powstają w wyniku działania na skórę czynników uszkadzających jej strukturę. Zarówno rozległość jak i głębokość uszkodzenia mają znaczący wpływ na postępowanie i prognozę odnośnie gojenia tych uszkodzeń. Bardzo ważne w przebiegu oparzeń jest postępowanie zaraz po zdarzeniu.

Oparzenie skórne definiowane jest, jako uszkodzenie skóry w różnym stopniu, spowodowane działającym na nią bodźcem uszkadzającym. Do najczęstszych typów oparzeń, ze względu na czynnik uszkadzający należą oparzenia:

• termiczne;
• chemiczne;
• elektryczne;
• popromienne;
• słoneczne (patrz odpowiedni artykuł).

Oparzenia termiczne

Jest to rodzaj oparzeń, z którym mamy do czynienia najczęściej. Powstaje w wyniku działania na skórę wysokiej temperatury w postaci płomienia, gorącej pary, gorących przedmiotów itd. Powoduje wzrost temperatury tkanek, z następową denaturacją białek i uszkodzeniem komórek. Wyróżnia się podstawowe 3 stopnie oparzenia:

• 1 stopień oparzeń – oparzenie obejmuje tylko naskórek, a manifestuje się jako rumień i obrzęk; ustępuje po kilku dniach bez pozostawienia blizn.
• 2 stopień oparzeń – wyróżnia się stopień 2a i 2b. Uszkodzeniu ulega nie tylko naskórek ale i głębsze warstwy skóry. W oparzeniu 2a powstają pęcherze wypełnione płynem surowiczym, skóra ulega wygojeniu po kilkunastu dniach bez pozostawienia blizn. W stopniu 2b uszkodzeniu ulega pełna grubość skóry właściwej, z przydatkami i włóknami nerwowymi (mniejszy ból niż w 2a). Skóra jest biała z czerwonymi punkcikami w miejscu cebulek włosowych, goi się kilka tygodni i pozostawia blizny.
• 3 stopień oparzeń – martwica całej warstwy skóry właściwej i tkanki podskórnej. Uszkodzeniu ulegają naczynia, nerwy i głębsze warstwy tkanek. Skóra przybiera kolor biały, biało-szary lub brunatny, jest sucha i twarda. Gojenie jest bardzo utrudnione, z pozostawieniem widocznych blizn. Często stosuje się zabiegi przeszczepiania skóry.