Zdrowie ogólne


autor:  Lek. Karolina Grządziel
kategoria:  Zdrowie ogólne

Jest to stan, w którym występuje ograniczenie zdolności rozwarcia szczęk, co związane jest z patologią w obrębie stawu żuchwowo-skroniowego oraz skurczem mięśni odpowiedzialnych za otwieranie i zamykanie ust.

Przyczyn jest wiele; dotyczyć mogą zmian w obrębie jamy ustnej (przyczyny miejscowe), a także wynikać z chorób ogólnoustrojowych (przyczyny ogólne).

Przyczyny miejscowe szczękościsku

Ruch otwierania i zamykania ust odbywa się za pomocą konkretnych mięśni (mięsień skroniowy, mięsień żwacz, mięśnie skrzydłowe). Mają one swoje przyczepy na żuchwie i szczęce. Jeśli w ich sąsiedztwie pojawi się stan zapalny (zakażenie lub ropień) może dojść do ich skurczu i utrudnienia ruchomości. Tak może się stać w przypadku ropnia okołomigdałkowego (jednego z powikłań anginy). Kiedy zapalenie rozprzestrzenia się z migdałków do okolicznych miękkich tkanek powstaje ropa, która nie mając ujścia, gromadzi się wywołując stan zapalny sąsiednich tkanek, w tym wyżej wymienionych mięśni. Poza szczękościskiem innymi objawami ropnia okołomigdałkowego będą: jednostronny, kłujący ból promieniujący do ucha i utrudniający połykanie, gorączka i zmieniony, zachrypnięty głos.

Chorobą zakaźną, w której również charakterystyczne jest występowanie guzów oraz ropni w jamie ustnej (także na skórze) jest promienica, wywoływana przez promieniowce (Actinomyces bovis). Leczenie polega na farmakoterapii oraz zaopatrzeniu chirurgicznym zmienionych tkanek. Zapalenie w obrębie jamy ustnej powstaje często jako powikłanie stomatologiczne. Długo nieleczone zęby skutkować mogą zakażeniem okołozębowym i następnie prowadzić do wytworzenia ropnia okolicznych tkanek (w tym mięśni) i szczękościsku.

Nie sposób opisać wszystkie możliwe infekcje, dlatego należy zapamiętać, że wszelkie stany zapalne w jamie ustnej, okolicach głowy i szyi jeśli dotykają mięśni żwaczy i stawu skroniowo-żuchwowego w konsekwencji wywołać mogą szczękościsk. Wspomnieć należy jeszcze o utrudnionym wyrzynaniu się zębów (szczególnie dolnych ósemek), które skutkować może powstaniem zapalenia i szczękościsku. To stomatolog decyduje czy usunąć taką "przedzierającą się" ósemkę, czy pozostawić ją, wykonując jedynie zabieg dekapturyzacji, czyli nacięcia części dziąsła w celu odsłonięcia korony. Bardzo często (99%) nawet po usunięciu ósemek również dochodzi do szczękościsku w wyniku obrzęku mięśni żwaczy.

Częstym schorzeniem u osób starszych są zwyrodnienia stawów, również tych skroniowo-żuchwowych. Zdeformowane powierzchnie stawowe stają się przyczyną trudności w rozwieraniu szczęk, przeskakiwaniem w stawie oraz szczękościskiem. Zaburzenia w rozwieraniu szczęk mogą powstać jako wynik urazu, gdy dochodzi do złamania struktur kostnych tworzących staw skroniowo–żuchwowy (wypadek samochodowy, uderzenie pięścią itp.).


zapisujemy ocenę
Oceń artykuł:
Wasza ocena: 5.0 (3 głosów)

Poprzedni Następny

Wszystkie artykuły w Serwisie DomenaZdrowia.pl mają wyłącznie cel edukacyjno-poznawczy i w żadnym wypadku zawarte w nich wskazania nie mogą zastąpić wizyty lekarskiej czy uznanej metody leczenia. W przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.
Administrator Serwisu nie ponosi żadnej odpowiedzialności z powodu wykorzystania informacji zawartych w Serwisie.

Zobacz również

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego artykułu