Zespół Gilberta, który nazywa się również okresową żółtaczką młodocianych, jest stosunkowo łagodną chorobą metaboliczną o podłożu genetycznym. Zdecydowanie preferuje mężczyzn – występuje u nich cztery razy częściej niż u kobiet.

Zespół Gilberta – dziedziczenie

Badanie genetyczne pozwala jednoznacznie stwierdzić schorzenie. Zespół Gilberta dziedziczy się w sposób recesywny. Mutacja występuje prawie cztery razy częściej u panów niż u pań i dotyka 5-10% ogółu. Podwyższony poziom bilirubiny we krwi jest wynikiem zmniejszonej aktywności enzymu UDPG w wątrobie.

Zespół Gilberta – objawy

Zdarza się, ze zespół Gilberta przebiega bezobjawowo. Często jednak objawem choroby jest podwyższony poziom bilirubiny we krwi (hiperbilirubinemia). Widocznym znakiem choroby może być żółtaczka – zażółcenie skóry i oczu. Zdarza się, że pod wpływem stresu, infekcji, znacznego wysiłku fizycznego czy głodzenia dochodzi do nasilenia hiperbilirubinemii. Takie skutki może wywołać również spożywanie alkoholu czy posiłków bogatych w tłuszcze. Chorobie mogą także okresowo towarzyszyć uczucie zmęczenia, bóle brzucha oraz wymioty.

Zespół Gilberta – leczenie

Zespół Gilberta nie jest groźną chorobą i nie wymaga leczenia (które jest zresztą niemożliwe). Doradza sie niwelowanie czynników wywołujących wzrost poziomu bilirubiny we krwi (wymienione wyżej). Stosowanie specjalnej diety nie jest konieczne – zaleca się normalną dbałość o wątrobę. W sposób szczególny natomiast chorzy powinni mieć na uwadze, że długotrwałe przyjmowanie leków może prowadzić do uszkodzenia wątroby, co z kolei może objawiać się żółtaczką.