Gastroskopia jest coraz częściej wykonywaną procedurą medyczną, w wielu przypadkach będącą najlepszym sposobem ustalenia przyczyn różnych objawów (bólu brzucha, zgagi, utraty masy ciała i innych). Często bywa metodą ratującą życie. W związku z licznymi obawami pacjentów przed tym badaniem, warto poznać jego specyfikację oraz przebieg, który nie jest tak straszny jak same wyobrażenia o nim.

W jaki sposób wykonuje się gastroskopię?

Gastroskopia polega na wprowadzeniu przez usta lub ewentualnie przez nos, gastroskopu (giętkiej rurki o średnicy około 1cm, z umieszczoną na końcu skopią czyli kamerą) kolejno do gardła, przełyku, żołądka i dwunastnicy. Pacjenta układa się na lewym boku z lekko uniesioną górną połową ciała. Między zębami umieszcza się plastikowy ustnik, zabezpieczający przed przypadkowym przegryzieniem gastroskopu. Po wprowadzeniu urządzenia do gardła, lekarz prosi pacjenta o wykonanie kilkukrotnego odruchu połykania, w celu łatwiejszego wprowadzenia gastroskopu do przełyku. W momencie, gdy przyrząd znajdzie się w przełyku zadaniem pacjenta jest już tylko spokojne leżenie i oddychanie (mogą występować odruchy wymiotne, kaszel, odbijanie, ślinienie – nie należy się jednak nimi przejmować, należy spokojnie i głęboko oddychać przez nos). Lekarz na monitorze ocenia widok uzyskany z kamery na końcu przyrządu. Ocenia przełyk, żołądek i dwunastnicę. Po wykonaniu zwykłej gastroskopii należy odpocząć parę minut i można udać się do domu. Zaleca się niespożywanie pokarmów do czasu ustąpienia znieczulenia. W razie przeprowadzania dodatkowych procedur, należy stosować się do wskazówek lekarza.

Możliwe są różne sposoby znieczuleń pacjenta do gastroskopii. Od znieczulenia aerozolem tylnej ściany gardła, poprzez tzw. minimalną sedację (polegającą na obniżeniu aktywności ośrodkowego układu nerwowego przy użyciu leków – najczęściej stosowany jest midazolam), aż do znieczulenia ogólnego przez anestezjologa.