Choroby pasożytnicze, czyli parazytozy wzięły swoją nazwę od greckiego słowa parasitos, oznaczającego darmozjada lub współbiesiadnika. Organizmy wywołujące te choroby mają szczególną zdolność bytowania w ustroju swojego gospodarza, w taki sposób, aby ten pomimo ich niezapowiedzianej obecności, nie zginął.

Tasiemczyca

Tasiemczyce są wywołane przez zróżnicowaną grupę pasożytów, przeniesionych ze świata zwierząt na ludzi (w Polsce dominuje infekcja tasiemcem nieuzbrojonym.) Szerzą się one w krajach, w których na masową skalę uprawia się bydło i trzodę chlewną oraz istnieje zwyczaj przygotowywania potraw z surowego mięsa lub surowych ryb.

Z czym możemy się zetknąć?

Najczęściej w praktyce klinicznej ma się do czynienia z tasiemcem nieuzbrojonym (Teania sagita), którego żywicielem pośrednim jest bydło (w jego tkance mięśniowej rozwijają się wągry, zarażające następnie ludzi). Tasiemiec uzbrojony (Teania solium) różni się od poprzednika tym, że może wywołać u człowiek zarówno tasiemczycę (człowiek stanowi wówczas żywiciela ostatecznego) jak i wągrzycę np. mózgu (człowiek jest żywicielem pośrednim). Największe żniwo na świecie zbiera tasiemiec karłowaty (Hymenolepis nana) szerzący się drogą brudnych rąk, przedmiotów i zanieczyszczonej wody. Warto wspomnieć też o bruzdogłowcu szerokim (Diphyllobothrium latum), którego możemy zapoznać spożywając surowe ryby, skorupiaki lub ssaki żywiące się rybami; a także tasiemcu psim i tasiemcu szczurzym.

Droga zakażenia

Dorosły osobnik tasiemca nieuzbrojonego zbudowany jest z główki (skoleks) oraz 1000-2000 członów macicznych (protoskoleks) zawierających jaja. Końcowe człony kiedy dojrzeją, odrywają się od tasiemca i czynnie wypełzają wzdłuż jelita przez odbyt. Uwalniające się jaja skażają glebę i mają możliwość przetrwania nawet roku, w oczekiwaniu na żywiciela pośredniego jakim jest bydło. W zwierzęciu jaja przekształcają się w postać wągra (cysticercus), która po zjedzeniu mięsa, wywołuje infekcję u człowieka. Proces dojrzewania do postaci dorosłej tasiemca bytującej w jelicie cienkim i uwalniającej człony wynosi około 3 miesięcy. Tak więc dopiero po tym czasie (od zakażenia) skuteczne są badania stolca w diagnostyce tasiemczycy. W przypadku tasiemca uzbrojonego jaja wydalane z kałem mogą również zarazić człowieka (nie tylko zwierzę), a wówczas postać wągra rozwinie się w tkankach ludzkich (człowiek staje się żywicielem pośrednim). Najczęściej rozpoznaje się groźną wągrzycę mózgu, oka lub rdzenia kręgowego, ale także serca, mięśni szkieletowych, płuc, tarczycy i innych tkanek.