Częsta huśtawka humorów, obrzęki kończyn dolnych, konflikty z partnerem lub osobami z najbliższego otoczenia, którzy nie rozumieją tego stanu – to tylko wybrane cechy zespołu, który w znaczący sposób upośledza kobietom komfort ich życia i relacje z innymi. Stanowi przy tym zdecydowanie większy problem psychospołeczny, niż medyczny.

Jest to zespół różnorodnych objawów somatycznych i psychicznych, występujących w drugiej połowie cyklu miesiączkowego przed menstruacją i ustępujących całkowicie wraz z jej pojawieniem się. Zwykle rozpoczyna się regularnie w tej samej fazie cyklu ze zmiennym nasileniem dolegliwości. Szacuje się, iż dotyczy około 50% kobiet miesiączkujących, najczęściej między 3 a 5 dekadą życia.

Przyczyny

Etiologia tego zespołu wydaje się być bardzo złożona, stąd też tak różnorodny wachlarz jego objawów. Postuluje się, że czynniki hormonalne (między innymi nadmiar estrogenu i niedobór progesteronu) mają największe znaczenie – np. estrogeny prowadzą do zwiększenia wydzielania aldosteronu i wazopresyny, co jest powodem zatrzymywania nadmiernej ilości wody w organizmie (stąd pojawiające się obrzęki kończyn dolnych, zwiększenie masy ciała, czy uczucie rozpierania w podbrzuszu); ale rolę odgrywają również czynniki neurohormonalne, psychiczne, genetyczne.

Objawy

Zespół napięcia przedmiesiączkowego jest bardzo bogaty w liczne objawy; a najczęściej zgłaszane przez kobiety to:

• drażliwość, płaczliwość, zmienność nastroju, a nawet stany depresyjne;
• niepokój, nadpobudliwość, trudności z koncentracją;
• bóle głowy;
• bezsenność;
• spadek pobudliwości seksualnej (lub odwrotnie);
• zmniejszenie aktywności fizycznej, częste zmęczenie;
• zaburzenia łaknienia, zaparcia, wzdęcia, nudności, bóle w podbrzuszu;
• wzrost masy ciała;
• obrzęki kończyn dolnych;
• obrzmienie i tkliwość piersi;
• świąd skóry;
• zaostrzenie innych, przewlekłych chorób, czy dolegliwości (astma oskrzelowa, padaczka, alergie).