Zawał serca to śmierć komórek mięśnia sercowego (kardiomiocytów) wskutek długotrwałego niedokrwienia (przerwania dopływu krwi), które jest najczęściej wynikiem zakrzepu w miejscu miażdżycowego zwężenia tętnicy wieńcowej.

Ból zawałowy – co robić?

Zawał to stan zagrożenia życia, więc liczy się każda minuta. Nie opóźniaj telefonu na pogotowie ratunkowe. Z każdym opóźnieniem o pół godziny ryzyko zawału serca zakończonego zgonem rośnie o ok. 7,5%, a z czasem efekty i wyniki leczenia są coraz gorsze (nieodwracalne uszkodzenie mięśnia serca jest coraz większe).

Nie decyduj się na własny transport do szpitala, zadzwoń po pogotowie ratunkowe. Zespół karetki może dokładnie zbadać i wykonać odpowiednie badania, które potwierdzą wstępne rozpoznanie. A jeśli to nastąpi przewiezie chorego do najbliższej pracowni hemodynamicznej, gdzie lekarze interwencyjni wykonają udrożnienie „zatkanego” naczynia.

W przebiegu zawału serca mogą pojawić się groźne dla życia zaburzenia rytmu (migotanie komór zatrzymujące pracę serca), które jeśli wystąpią w aucie (transport własny), pozostawiają pacjenta bez szans. W ambulansie znajduje się defibrylator, który może być użyty przez zespół ratunkowy dając szansę na przywrócenie prawidłowego rytmu i dowiezienie do szpitala, gdzie odbędzie się zasadniczy element leczenia zawału.

Transport pogotowiem ratunkowym do szpitala jest najszybszym i najbezpieczniejszym sposobem na otrzymanie fachowej pomocy, ratującej życie i zdrowie. Oszczędza również czas, jaki zajmuje przechodzenie przez szpitalny oddział ratunkowy, gdyż transportuje chorego z zawałem bezpośrednio do pracowni kardiologii interwencyjnej, a tym samym skraca czas do udrożnienia „zatkanego” naczynia wieńcowego, poprawia skuteczność leczenia i odległe rokowanie.

Dodatkowo w karetce pogotowia chory otrzyma leki, które przygotowują do udrożnienia tętnicy dozawałowej (kwas acetylosalicylowy, klopidogrel oraz heparynę).