Nadwaga i otyłość będące podstawowymi czynnikami ryzyka wielu chorób przewlekłych, stają się w obecnych czasach istotnym problemem zdrowotnym, związanym z przyjmowanym stylem życia.

Najnowsze wyniki badań naukowych udowodniły, iż ryzyko pogorszenia się stanu zdrowia, ma miejsce już przy niewielkim zwiększeniu masy ciała, a więc nie dotyczy jedynie osób z zaawansowaną formą otyłości. Zacznijmy jednak od tego, czym są otyłość i nadwaga?

Definicja nadwagi i otyłości

Nadwagą nazwiemy zbytnie nagromadzenie tkanki tłuszczowej w organizmie, biorąc pod uwagę stosunek tejże tkanki tłuszczowej do beztłuszczowej masy ciała. Postępująca nadwaga prowadzi do efektu otyłości. Tę zaś definiujemy jako zaburzenie przemiany energetycznej organizmu, spowodowane nadmierną ilością energii, zawartej w pokarmie w stosunku do zapotrzebowania organizmu.

Jednym z najpowszechniejszych wskaźników, dzięki któremu możemy obliczyć swoją prawidłową masę ciała lub stopień otyłości, jest indywidualny wskaźnik masy ciała BMI (ang. Body Mass Index). Informuje on, czy stosunek masy ciała do wzrostu jest prawidłowy. W tym celu dzielimy masę ciała (podaną w kilogramach), przez wzrost podniesiony do kwadratu (wzrost podany w metrach) - wg wzoru: masa ciała (kg)/(wzrost (m))². Wartość wskaźnika BMI w granicach: 20-25 świadczy o prawidłowej masie ciała w stosunku do wzrostu, wartości w przedziale: 25-30 ostrzegają o nadwadze, natomiast BMI powyżej 30 oznacza otyłość.

Do określenia danego typu otyłości bardzo często używany jest tzw.: wskaźnik WHR (ang. waist to hip ratio), który otrzymujemy dzieląc obwód talii poprzez obwód bioder (w cm). Wskaźnik WHR pozwala zlokalizować nadmiar tkanki tłuszczowej oraz umożliwia zdefiniować dwa główne typy otyłości:

1. otyłość androidalną (spotykana częściej u mężczyzn; charakteryzuje się odkładaniem tkanki tłuszczowej w górnej części ciała oraz w jamie brzusznej);
2. otyłość gynoidalną (częściej występująca u kobiet; charakteryzuje się odkładaniem tkanki tłuszczowej w obrębie ud oraz pośladków).