To dość rzadki owoc goszczący na naszych stołach. A posiada wiele zalet dla chorych na cukrzycę, zachęcam do bliższego zapoznania się z grejpfrutem.

Zawarty w grejpfrucie flawonoid – neringenina – może prowokować wątrobę do rozkładania tłuszczu poprzez zwiększanie wrażliwości na insulina, w czasie procesu, jaki naturalnie następuje w czasie długoterminowego postu. Jak donoszą naukowcy neringenina aktywuje biłaka- receptory jądrowe, co z kolei pobudza wątrobę do rozkładania kwasów tłuszczowych. Działanie to jest podobne do funkcji takich leków jak Fenofibrat czy Rozyglitazon. Jeśli wyniki zostaną potwierdzone, może to oznaczać, iż fawonoid byłby skutecznym lekiem w takich chorobach jak cukrzyca typu 2 czy hiperlipidemia.

Wątroba jest głównym organem odpowiedzialnym za regulację poziomu cukru i lipidów we krwi. W warunkach normalnych po posiłku poziom cukru we krwi znacznie wzrasta, co pobudza trzustkę do wydzielania insuliny, a wątrobę do przekształcania nadmiaru węglowodanów w kwasy tłuszczowe do magazynowania w tkance tłuszczowej. Podczas głodówek czy postów proces ten jest odwrócony. Komórki tłuszczowe uwalniają kwasy tłuszczowe, które następnie w wątrobie są rozkładane do związków ketonowych. Jak mówią badacze proces ten jest podobny do diety Atkinsa, z tym jednak, że jest pozbawiony jej skutków ubocznych.