Marskość wątroby pojawia się zazwyczaj jako końcowe stadium innych schorzeń wątroby, jednak duża liczba przypadków związana jest z niewłaściwym stylem życia: złym odżywianiem, a przede wszystkim alkoholizmem.

Jej istotą są rozległe zmiany zwyrodnieniowe i ogniskowa martwica komórek wątrobowych oraz nadmierny rozrost tkanki łącznej na niekorzyść jej czynnego miąższu.

Efektem tego jest widoczna dysproporcja, wyrażająca się postępującą przewagą nieczynnej biochemicznie tkanki łącznej nad prawidłowymi komórkami wątrobowymi, niezbędnymi do prawidłowego biochemizmu organizmu. W niektórych sytuacjach rozrost tkanki łącznej może przybierać charakter rozrostu guzowatego.

Może rozpoczynać się i przebiegać podstępnie, ujawniając się dopiero w zaawansowanych stadiach. Biochemiczna sprawność i wydolność wątroby są upośledzone.

Przyczyn prowadzących do marskości wątroby jest wiele. Dlatego też wyróżnia się kilka jej typów.

W zależności od początkowych przyczyn warunkujących rozwój marskości wyróżniamy:
•    marskość pozapalną (np. po wirusowym zapaleniu wątroby),
•    marskość w wyniku toksycznego działania alkoholu,
•    marskość zastoinową (w przebiegu przewlekłej niewydolności krążenia),
•    marskość żółciową (w wyniku przedłużającego się zaburzenia w odpływie żółci),
•    marskość będącą następstwem toksycznego działania leków i innych chemicznych substancji,
•    arskość w następstwie wzmożonych odczynów immunologicznych, itd.

Rozwojowi marskości mogą też sprzyjać niedobory żywieniowe oraz niektóre choroby przemiany materii.

Objawy i sama marskość mogą początkowo rozwijać się skrycie. Stąd i początkowe objawy są niecharakterystyczne dla niedomagania wątroby. Obserwuje się postępującą utratę apetytu, ubytek masy ciała, nietolerancję pewnych pokarmów (smażonych, pieczonych, tłustych) i alkoholu, skłonność do zaparć naprzemiennych z biegunkami, niekiedy nudności, apatię, ociężałość, nasilającą się senność. Pojawia się oliwkowe, a następnie podżółtaczkowe zabarwienie skóry i twardówek oczu. Wskutek gromadzenia wolnego płynu w jamie brzusznej powiększa się obwód brzucha. Występują tzw. naczyniaki pajączkowate na skórze, rumień dłoni i dłoniowych stron opuszek palców. Pojawiają się niecharakterystyczne pobolewania w prawym podżebrzu i wzdęcia w jamie brzusznej, skłonność do krwawień z błon śluzowych (np. przy myciu zębów) oraz ciemniejsze zabarwienie moczu, itd.

W schyłkowym okresie stopniowo narasta jawna skaza krwotoczna jako wyraz upośledzenia wytwarzania przez wątrobę protrombiny, następuje śpiączka (tzw. metaboliczna śpiączka wątrobowa) jako wyraz toksycznego uszkodzenia mózgu nie zneutralizowanymi przez wątrobę toksycznymi produktami przemiany materii oraz uogólnione obrzęki (jako wyraz znacznego zmniejszenia stężenia białek w surowicy krwi na skutek upośledzenia syntezy przez wątrobę białek, a zwłaszcza albumin).

Postępujące zwłóknienie wątroby powoduje nie tylko upośledzenie sprawności metabolicznej wątroby, ale także zwiększenie żylnego ciśnienia w żyle wrotnej, które warunkuje gromadzenie się płynu przesiękowego w jamie otrzewnej oraz zmniejsza przepływ krwi przez miąższ wątrobowy, co w konsekwencji sprzyja również powstawaniu obrzęków w dolnej połowie ciała.

Z powyższych danych wynika, że objawów sugerujących marskość wątroby jest bardzo dużo. Nie są one jednak w większości specyficzne wyłącznie dla niej.