Zima zachęca nas do większej aktywności fizycznej i szaleństwa na białym śniegu. Trzeba jednak cieszyć się nią ostrożnie, gdyż oprócz zabawy na sankach, łyżwach czy nartach, czyhają na nas również te negatywne uroki zimy… odmrożenia.

Słysząc słowo odmrożenie, pewnie większość z nas myśli o ekstremalnych sytuacjach, w których należy się znaleźć, by coś sobie odmrozić. Najczęściej przychodzą nam do głowy alpiniści, narciarze czy turyści, którzy zabłądzili w górach, spędzając długie godziny w przerażającym zimnie, zanim ktoś ich odnajdzie. Jednak nie zawsze tak jest. Wielu z nas nie zdaje sobie sprawy z tego, że nawet spacer w mroźny dzień może spowodować odmrożenia.

Odmrożenie(z łaciny congelatio) definiowane jest jako czasowe lub nieodwracalne, miejscowe uszkodzenie tkanek. Sprzymierzeńcami odmrożeń są niska temperatura otoczenia, wiatr, mróz, zmęczenie, a nawet głód i odwodnienie. Niebezpieczeństwo odmrożeń zwiększa się wraz ze zwiększeniem wilgotności powietrza i prędkości wiatru. Jednak nie dajmy się zwieść – odmrożenia mogą powstawać nawet w dodatniej temperaturze (powyżej 0˚C). Do obniżenia temperatury ciała, a w następstwie do odmrożeń, dochodzi gdy zbyt długo przebywamy niskiej temperaturze, a dodatkowo nie jesteśmy odpowiednio ubrani. Intensywna aktywność fizyczna w ciągu zimy powoduje, że bardziej niż zwykle jesteśmy narażeni na różnego rodzaju urazy, złamania i zwichnięcia. Ucisk, czy upośledzenie krążenia krwi w tym czasie, również idą w parze z odmrożeniami. Rozwój odmrożenia i ewentualne związane z nim powikłania w dużej mierze zależą od jakości odzieży , którą nosimy w ciągu zimy, a także od wydolności układu sercowo-naczyniowego oraz od chorób, na które się cierpi. Jeżeli osoba dotknięta odmrożeniem znajduje się w stanie upojenia alkoholowego, to dodatkowo pogarsza swój stan. Dzieje się tak, ponieważ alkohol sprzyja wychłodzeniu ogólnoustrojowemu, na skutek rozszerzania naczyń krwionośnych, przez co w konsekwencji organizm szybciej wytraca swoje ciepło.