Odżywianie


autor:  Lek. Donat Domaradzki
kategoria:  Odżywianie

Coraz więcej osób stosuje rozmaite diety. Jedni robią to w celu zrzucenia zbędnych kilogramów, inni jako część „zdrowego trybu życia”. Jakie diety stosowane są najczęściej i których ich zasad należy bezwzględnie przestrzegać?

Dieta śródziemnomorska

Nie jest to kuracja odchudzająca ze ścisłym ograniczeniem kalorycznym. Tą nazwą opisuje się dietę, stosowaną przez ludzi, zamieszkujących tereny nad Morzem Śródziemnym (Grecja, Włochy). Dlaczego jest tak popularna? Przede wszystkim dlatego, że ludzie ją stosujący, osiągają dłuższą średnią długość życia oraz rzadziej zapadają na choroby układu krążenia.

Na czym polega ta dieta? Główne zasady diety śródziemnomorskiej to: zwiększone spożycie produktów zbożowych (kasze, makarony, pełnoziarniste pieczywo), owoców i warzyw, ryb morskich (minimum 2 razy w tygodniu), owoców morza, białego mięsa (unikanie mięsa czerwonego), zastąpienie tłuszczów zwierzęcych oliwą z oliwek, spożywanie czerwonego wina w małych ilościach, ograniczenie produktów smażonych i słodyczy. Dietę można stosować zarówno w formie zmniejszonej zawartości kalorycznej w celu redukcji masy ciała, jak również w formie „zdrowego trybu życia” z ładunkiem energetycznym zalecanym dla konkretnego wieku, płci i dziennej aktywności fizycznej.

Dieta Kwaśniewskiego

Wbrew częstym opiniom na ten temat, jej nazwa nie pochodzi od nazwiska byłego Prezydenta RP, który ponoć ją stosował. Dietę tę ułożył lekarz dietetyk, Jan Kwaśniewski. Dieta polega na znacznym zmniejszeniu spożycia węglowodanów na rzecz tłuszczów i białka. Zalecany stosunek tłuszczu do białka i węglowodanów w tej diecie wynosi 3:1:0.5. Zalecenia tej diety, to oparcie posiłków na mięsie, tłuszczu zwierzęcym, jajkach, serach, majonezach i śmietanie. Unikać należy słodyczy, cukru, owoców, produktów zbożowych (pieczywo, kasze makarony), ziemniaków. Ponieważ większość diet odchudzających opiera się o wyłączenie z posiłków produktów, które akurat tutaj są zalecane, dieta ta bywa dosyć popularna. Większość lekarzy i dietetyków nie poleca stosowania tej diety, w szczególności pacjentom z chorobami układu krążenia.

Dieta Haya

Stworzona przez Williama Haya – amerykańskiego lekarza. Podstawą diety jest nie łączenie w jednym posiłku białek i węglowodanów. Żywność podzielona została na 3 główne grupy: białkową, węglowodanową i neutralną. Do grupy białkowej należą m.in.: gotowane mięso, ryby, sery, owoce (oprócz bananów, jabłek, gruszek), wędliny, warzywa strączkowe. Grupa węglowodanowa to m.in.: pieczywo, makarony, kasze, ziemniaki, ciasta, cukier, owoce (banany, jabłka, gruszki). Grupa neutralna zawiera produkty takie jak: warzywa, nasiona, wędzone mięso i ryby, zakwaszone produkty mleczne, oliwa z oliwek, kawa, herbata, woda mineralna. W trakcie diety należy spożywać 5 posiłków dziennie (3 główne dania i 2 „przekąski” do maksymalnie 100 kcal). Jak już wcześniej wspomniałem nie można łączyć w jednym posiłku produktów z grupy białkowej i z grupy węglowodanowej, a przerwa między spożywaniem posiłków z tych grup powinna wynosić minimum 4 godziny. Produkty z grupy neutralnej można dołączyć do obydwu pozostałych grup (ale nie wolno pić wody w trakcie jedzenia). Z diety należy również wyłączyć alkohol, białe pieczywo, czerwone mięso, cukier, sól, mocną kawę i herbatę. Stosowanie tej diety przez dłuższy czas powinno być skonsultowane z lekarzem.

Dieta Andersona

Opracowana przez dietetyka Henry’ego Andersona. Zawiera w sobie jeden ważny element z wcześniej wspomnianej diety Haya – niełączenie białek z węglowodanami. Zasady diety są jednak inne, niż w poprzedniej diecie. Ustalone są przedziały czasowe, w których można jeść określone pokarmy i tak: do południa można jeść tylko owoce i pić soki owocowe, od południa do około godziny 16 można pić soki warzywne i jeść zielone warzywa, od godziny 16 do 20 można jeść wszystko z zastosowaniem zasady nie łączenia białek i węglowodanów. Podobnie jak w poprzedniej diecie, nie zaleca się picia w trakcie i tuż po posiłku.

Dieta Montignaca

Opracowana przez doktora Michaela Montignaca, oparta jest na tzw. indeksie glikemicznym (IG). Najprościej tłumacząc, indeks glikemiczny jest wskaźnikiem odnoszącym się do wzrostu poziomu glukozy we krwi po spożyciu danego pokarmu. Im IG jest wyższy, tym dany pokarm bardziej podnosi poziom glukozy. Istotą diety jest stosowanie produktów o niskim indeksie glikemicznym (poniżej 50). Zawiera ona również pewne elementy z poprzednio wspomnianych diet, a mianowicie: w jednym posiłku nie należy łączyć pewnych „grup” pokarmów, w tej diecie akurat węglowodanów i tłuszczy; owoce (oprócz truskawek, malin, jeżyn) jadamy na czczo przed śniadaniem. Inne cechy tej diety to: śniadanie i kolacja oparte na produktach „węglowodanowych”, obiad na produktach „tłuszczowych”(zawsze z warzywami), po posiłku węglowodanowym 3 godziny przerwy, po tłuszczowym 4 godziny przerwy.

Należy pamiętać, że nie istnieje „dieta cud”. Jeżeli chce się osiągnąć stałe efekty zdrowotne, nie należy stosować szybkiej diety tygodniowej, czy dwutygodniowej, ale zmienić swój styl życia i wdrożyć na stałe zdrowe nawyki żywieniowe.


zapisujemy ocenę
Oceń artykuł:
Wasza ocena: 0.0 (0 głosów)

Poprzedni Następny

Wszystkie artykuły w Serwisie DomenaZdrowia.pl mają wyłącznie cel edukacyjno-poznawczy i w żadnym wypadku zawarte w nich wskazania nie mogą zastąpić wizyty lekarskiej czy uznanej metody leczenia. W przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.
Administrator Serwisu nie ponosi żadnej odpowiedzialności z powodu wykorzystania informacji zawartych w Serwisie.

Zobacz również

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego artykułu