Odchudzamy się „od jutra”

Choć z teoretycznymi podstawami odchudzania jesteśmy obeznani nie gorzej niż z miłosnymi podbojami Dody-Elektrody, to w praktyce jest już dużo gorzej. Ponad połowa osób, która próbowała się odchudzać, za brak efektów wini swój brak silnej woli. 23% Polaków za nadwagę obwinia też rodziców („to wszystko przez geny!“), a prawie 46% ankietowanych potępia fast foody i sądzi, że przenoszone z USA zwyczaje, sprzyjają tyciu.

Świadomość błędów żywieniowych nie powstrzymuje nas jednak przed sięganiem po kaloryczne przekąski, a schabowy z ziemniakami pojawia się na naszych stołach znacznie częściej niż warzywa i owoce. W konsekwencji, zamiast mieścić się w wymarzone dżinsy , z rezygnacją podjadamy następny batonik i obiecujemy sobie, że to już ostatni, że od jutra to już na pewno.

Mit diety-cud

W walce ze zbędnymi kilogramami najczęściej decydujemy się na testowanie coraz to nowszych, cudownych diet. Aż 73% osób wybiera właśnie tę formę odchudzania. Choć naukowcy twierdzą, że stosowanie diet wcale nie służy zdrowiu i najczęściej kończy się efektem jo-jo, mimo tego łudzimy się, że zimowe zapasy kilogramów rozpłyną się tak szybko jak zalegające resztki śniegu.

Niektóre z diet rzeczywiście są skuteczne. Niestety – tylko na krótko. Restrykcyjne „diety cud”, obiecujące szybkie odchudzanie, nigdy nie przynoszą długotrwałych efektów, mimo, że początki ich stosowania bywają obiecujące. Strzałka na wadze zaczyna się cofać i ogarnia nas euforia, ale do czasu. Najczęściej jednak nasz słomiany zapał do stosowania diety, wygasa po wizycie w cukierni lub w wyniku zmęczenia jednostajnym odżywianiem. Zaczynamy śnić po nocach (i na jawie) o soczystym hamburgerze okraszonym frytkami. Sfrustrowani i zmęczeni, rzucamy się na jedzenie, odbijając sobie żywieniowe zaległości, czego efektem jest zazwyczaj szybki przyrost kilogramów.