Pierwszymi zdaniami jakie słyszymy, gdy wspomnimy o zazdrości są: „nie ma miłości bez zazdrości”, a zaraz potem „zazdrość zabija miłość”. Jak więc naprawdę jest z tą zazdrością? Czy rzeczywiście jest nieodłącznym elementem miłości, czy też należy się jej wystrzegać?

Co to jest zazdrość?

Psychologowie uważają, że zazdrość to pewnego rodzaju frustracja, którą odczuwamy, gdy obiekt naszego pożądania znajduje się w posiadaniu innej osoby, bądź istnieje groźba jego utraty. Każdy z nas kiedyś poczuł ukłucie zazdrości. Bywa, że zazdrościmy innym pieniędzy, lepszego stanowiska, samochodu, itd. Oczywiście jest też zazdrość o partnera, która niestety częściej rujnuje związki, niż je buduje. Zazwyczaj uważana jest za uczucie negatywne, choć w łagodnej formie może mieć na nas wpływ mobilizujący. Istnieją też opinie, że zazdrość to szczytowa postać egoizmu partnerskiego. Chcemy mieć partnera tylko dla siebie, bo tylko wtedy czujemy, że jesteśmy z nim i dla niego. W takich przypadkach nie tyle obawiamy się utraty ukochanej osoby, co samego faktu jej odejścia. Bywa tak często w związkach, w których występują duże różnice między partnerami. Mówię tutaj o różnicy wieku, zasobności finansowej, wykształceniu, czy pochodzeniu. Wówczas osoba, najogólniej mówiąc, lepiej sytuowana w związku, często bywa bardzo zazdrosna o swoją „połówkę”. Jak by to wyglądało, gdyby ona przy wszystkich swych walorach, została porzucona?

Jedno jest pewne, jest to uczucie niezwykle silne i jeśli wymknie nam się spod kontroli, może prowadzić do tragedii. W końcu na przestrzeni wieków najwięcej zbrodni było popełnianych właśnie z zazdrości.

Skąd się bierze?

Zazdrość wiąże się najczęściej z kilkoma czynnikami, jak np.:

• Niskim poczuciem własnej wartości, które jak pisze Nathaniel Branden w „Sześciu filarach poczucia własnej wartości” jest „naszym sądem o nas samych, przed którym nie możemy uciec, a który określa wszystko, co nas spotyka”. Zatem im gorzej sami myślimy o sobie, jako o partnerze intelektualnym, emocjonalnym i seksualnym dla drugiej osoby, tym bardziej jesteśmy zazdrośni.
• Brakiem zaufania do drugiej osoby – objawia się zazwyczaj tym, że mamy wątpliwości co do jej intencji, bezinteresowności jej uczuć i uczciwości powodów, dla których jest z nami. Często problem ten występuje u osób, które kiedyś zawiodły się na innym partnerze.
• Subiektywnym poczuciem zagrożenia istnienia danego związku. Jeśli jesteśmy pewni siebie, to wiemy, że jesteśmy wyjątkowo atrakcyjni dla partnera. W większym stopniu natomiast obawiamy się jego odejścia, jeśli mamy wątpliwości, co do trwałości łączącej nasz więzi. Obawiamy się, że zainteresuje się kimś innym.