Wersja czwarta: ucieczka od problemów w rzeczywistych relacjach

Dla związków partnerskich przechodzących kryzys, cyberseks może okazać się furtką na realizowanie niespełnianych potrzeb (bliskości fizycznej, psychicznej, pragnienia zaopiekowania, docenienia, zwrócenia uwagi, podniesienia własnej samooceny). Zazwyczaj praktyki internetowe są realizowane w ukryciu (bez wiedzy drugiej strony), bądź też jawnie ale w opozycji do stanowiska partnera lub partnerki. Zdarza się także, że seks internetowy początkowo był aprobowany przez obie osoby, aż do momentu kiedy to jedna z nich zaczęła się nadmiernie angażować. Taka jednostronność lub też działanie poza związkiem odbierane jest często jako forma zdrady lub porzucenia.

Wersja piąta: pożywka dla perwersji

Internet dostarcza nieistniejących dotąd sposobów realizacji praktyk perwersyjnych. W przypadku takich parafilii jak oglądactwo, pedofilia, masochizm, czy sadyzm erotyczny osoba może wchodzić w posiadanie filmów o treści pornograficznej, nawiązywać kontakty z nieletnimi, prowokować do agresywnych erotycznych praktyk, obnażać się, uczestniczyć w aktach seksualnych innych ludzi. W ten sposób mogą być realizowane nieakceptowalne dla ogółu (w tym także karane prawem!) zachowania seksualne.

Internet stanowi źródło ekscytacji, nowości, łatwo dostępnych pobudzających bodźców. Może ożywić aktywność seksualną, być ucieczką od rzeczywistych problemów w relacjach bliskości, służyć zaspokajaniu perwersyjnych potrzeb, a nawet uzależniać.