Czym różnią się między sobą typy niedosłuchu i jak je rozpoznać?

Odbiorczy objawia się tym, że gorzej słyszy się dźwięki wysokie. Objawy, które towarzyszą dodatkowo to: szumy uszne, uczucie „pełności” w uchu. Mowa jest w znacznie mniejszym stopniu słyszana, jeśli występuje hałas lub inne dźwięki. Osoba mająca tego typu schorzenie, słyszy mowę, ale jej nie rozumie.

Niedosłuch przewodzeniowy to patologia, która charakteryzuje się gorszym słyszeniem dźwięków niskich, czyli odwrotnie jak w niedosłuchu odbiorczym. Chory lepiej rozumie mowę, jeśli towarzyszy jej hałas.

Przyczyny niedosłuchu

Ze względu na lokalizację patologii przyczyny niedosłuchu można podzielić na:

Niedosłuch przewodu słuchowego zewnętrznego:

• korek woskowinowy;
• ciała obce;
• wady wrodzone;
• nowotwory.

Niedosłuch przewodzeniowy na poziomie ucha środkowego:

• zapalenie ucha środkowego;
• otoskleroza;
• urazy;
• nowotwory;
• zaburzenia drożności trąbki słuchowej,
• wady rozwojowe;
• ziarniak Wegenera.

Niedosłuch pochodzenia ślimakowego:

• wady wrodzone ślimaka;
• zapalenie ucha wewnętrznego;
• uraz akustyczny;
• leki ototoksyczne (niektóre antybiotyki np. gentamycyna, tobramycyna oraz diuretyki np. furosemid);
• infekcje wirusowe;
• złamanie kości skroniowej;
• uraz ciśnieniowy.

Przyczyny niedosłuchu odbiorczego pozaślimakowego:

• guzy mózgu;
• choroby naczyniowe mózgu;
• guzy kości skroniowej;
• stwardnienie rozsiane.