Seks ze słów, czyli jak rozmawiać o seksie?

Przez długi czas w sferze seksu panowało wymowne milczenie (seks był tematem tabu). Owszem odrobina tajemnicy może działać niczym afrodyzjak, natomiast budowanie życia erotycznego jedynie na domysłach i zasłyszanych, obiegowych sądach („mężczyzna zawsze pragnie seksu i nigdy nie odmawia kobiecie”, „penetracja jest najbardziej pożądaną formą seksu”, „celem seksu jest orgazm”, „jeśli partner lub partnerka nie osiągnęła orgazmu, seks nie dał jej/jemu spełnienia” itd.) może sprawić, że szybko przestanie być źródłem spełnienia i wkradnie się do niego monotonia.

Nierzadko jest też tak, że partnerzy unikając rozmów o seksie (własnych pragnieniach, fantazjach, pomysłach na aranżację życia erotycznego) nigdy nie przekraczają muru obaw, za którymi kryje się prawdziwa głębia spełnienia. Bo skąd partner może wiedzieć, że jego ukochana o wiele bardziej wolałaby długie pieszczoty oralne, zanim dojdzie do penetracji, bądź chciałaby spróbować zupełnie innej pozycji; lub odwrotnie partner chciałby, aby to ona właśnie przejęła inicjatywę, była drapieżna, ubrała w seksowną bieliznę lub wykonała dla niego erotyczny taniec? Jeśli żadne z nich nie podejmie tematu, mogą nigdy nie dowiedzieć się o pragnieniach i fantazjach drugiej strony, na czym oboje niewątpliwie stracą (bo ona się boi zapytać, a on wstydzi zaproponować itd.). Tymczasem słowa mogą być drogowskazami, dzięki którym ukochana osoba może odkryć tajniki naszego ciała i naszych pragnień. Jeśli rozmowa upłynie w atmosferze otwartości, zaufania a pragnienia zostaną zaprezentowane w sposób delikatny, np. w postaci alternatywnych rozwiązań (np. „może spróbowalibyśmy...” albo „czytałem/czytałam o sposobie pieszczenia, którego chyba jeszcze nie sprawdziliśmy” bądź „chciałabym/chciałbym, abyś opowiedział mi o swoich pragnieniach”), które mogą, choć nie muszą zostać od razu zastosowane; z pewnością nie spotka się to z dezaprobatą czy odrzuceniem.