Komary i meszki

Ich ukąszenia nie są zazwyczaj niebezpieczne, co nie znaczy, że są bezbolesne. Zwłaszcza meszki, w których ślinie znajdują się toksyny, pozostawiają bolesne i swędzące rany. Nie wolno ich rozdrapywać, ponieważ narażamy się w ten sposób na infekcje. Miejsca ukłucia zdezynfekujmy spirytusem salicylowym, możemy również zastosować okład z wody z sodą oczyszczoną. Na rynku dostępne są chłodzące żele zmniejszające swędzenie. Bąble po ukąszeniu komara powstają zazwyczaj szybko, ale nie drapane, równie szybko znikają.

Żmija zygzakowata

Tego jedynego jadowitego gada w Polsce możemy spotkać najczęściej w miejscach mocno nasłonecznionych, podczas zażywania kąpieli słonecznej. Jeżeli nadepniemy na niego, uzna to za atak i odpowie kontratakiem, kąsając nas i wstrzykując jedyną broń jaką posiada – jad. Jego skutki mogą być miejscowe: opuchlizna, ból, sinienie miejsca ukąszenia i wybroczyny w jego okolicach. Objawy mogą być również ogólne: nadpobudliwość, nudności czy wzmożone pragnienie. Przy dużej dawce trucizny może pojawić się krwotok z nosa. Jad żmii jest zwłaszcza niebezpieczny dla osób ze schorzeniami serca i układu krążenia. Ukąszenie w szyję lub głowę może zakończyć się nawet śmiercią.

Miejsce ataku łatwo znaleźć po dwóch okrągłych ranach oddalonych od siebie o kilka centymetrów. Rannego należy unieruchomić, aby nie przyspieszać rozchodzenia się trucizny po organizmie. Ranę należy przemyć i obłożyć lodem. Jeżeli udzielamy pierwszej pomocy w czasie nie dłuższym niż 30 minut od ukąszenia, możemy założyć opaskę uciskową, a pacjenta przewieźć bezzwłocznie do szpitala. Surowica, aby odniosła właściwy efekt, musi być podana przed upływem 24 godzin, od chwili dostania się jadu do krwi.