Natura podsuwa najlepsze rozwiązania: nie tylko jak leczyć i wcześnie wykrywać choroby, ale też jak im zapobiegać.

W obszarze cennych doświadczeń prozdrowotnych znajdowały i nadal znajdują się powszechnie stosowane w uzdrowiskach i zakładach odnowy biologicznej wody solankowe oraz kąpiele i okłady z borowiny. Mają one zbawienny wpływ na wiele obszarów funkcjonowania organizmu, a stosowane z rozwagą przynoszą nieoceniony pożytek.

Solanki – moc podziemnych źródeł

Solanka to typ wody mineralnej, którą charakteryzuje to, że zawiera określoną ilość soli (nie mniej niż 15 g/litr). Rodzaj soli, jaka tworzy ten roztwór, zależy od typu solanki np.: jodowa, bromowa, sodowa. A to z kolei powoduje, że własności lecznicze poszczególnych solanek, a zatem cel ich przeznaczenia nieco się różnią. Swojej mocy nabierają w podziemnych źródłach, gdzie ze ścian skalnych wypłukują cenne minerały: mangan, jod, fluor, krzem, wapń, selen itd.

Kąpiele solankowe dobroczynnie wpływają na skórę oraz na narządy wewnętrzne (dzięki temu, że przenikają przez pory skórne). Działają nie tylko kojąco i relaksująco, ale także (co niezwykle istotne) leczniczo w schorzeniach takich jak:

• niedokrwienie kończyn dolnych o podłożu miażdżycowym;
• choroby zwyrodnieniowe stawów kręgosłupa oraz pozostałych stawów;
• bóle pourazowe;
• przyspieszenie procesu gojenia ran (szczególnie solanki jodowe), działanie antybakteryjnie;
• łuszczyca.

Kąpiele w solankach zapobiegają procesom starzenia skóry, czynią ją elastyczną, prawidłowo nawilżoną. Ponadto idealnie zrównoważony układ minerałów pozytywnie wpływa na układ immunologiczny oraz endokrynny (wydzielniczy); to zaś przekłada się na lepsze samopoczucie i większą gotowość do radzenia sobie z infekcjami.

Solanki poza kąpielami używane są także do inhalacji (szczególnie jodowo-bromowe, które korzystnie wpływają na układ oddechowy – szczególnie przy schorzeniach o podłożu alergicznym i przewlekłym przebiegu) oraz irygacji (czyli przepłukiwania) np. zatok obocznych nosa.

Uwaga: solanki nie powinny być stosowane w przypadku zaostrzeń chorób przewlekłych oraz w chorobach ostrych, gdyż może dojść do nasilenia objawów.